Το πρώην δημοτικό σχολείο του χωριού Κάμπος της Τήνου που ερημώθηκε από μαθητές, επεκτάθηκε, μετεξελίχθηκε και επαναχρησιμοποιείται ως χώρος που στεγάζει το μουσείο Κώστα Τσόκλη. Το μουσείο είναι αφιερωμένο στους ανθρώπους της Τήνου..Τον επισκέπτη του μουσείου υποδέχεται ο Αη-Γιώργης με τον δράκο στον προαύλιο χώρο του, ενώ την αρχιτεκτονική του κτιρίου έχει επιμεληθεί ο Μάνος Περράκης σε απόλυτο συγχρωτισμό με την αισθητική του νησιού. Κυριαρχεί το λευκό και η πέτρα. Tο μουσείο, ο Κώστας Τσόκλης το οραματίστηκε ως πνευματικό παιδί του και σε αυτό θα έχουμε τη δυνατότητα όχι μόνο να βλέπουμε το συνεχώς ανανεούμενο έργο του αλλά και αναφορές στο έργο άλλων καλλιτεχνών με τους οποίους ακολούθησε παράλληλες πορείες. Κυρίως όμως, το μουσείο αυτό μπορούμε να το δούμε και ως ένα ιδιό-μορφο βιογραφικό του καλλιτέχνη.Το εσωτερικό του χωρίζεται σε τρεις ενότητες: Η πρώτη αφορά στην γενιά του ’60, μια γενιά με όραμα που σπάει τα «ελληνικά στεγανά», αναμιγνύει στην τέχνη της προϊόντα της διεθνούς υποκουλτούρας και καταρρίπτει το μύθο της «αμόλυντης», πρωτογενούς δημιουργίας. Οι «άγιοι φίλοι» του Κώστα Τσόκλη, ουσιαστικά είναι η αίθουσα-φόρος τιμής στους ανθρώπους που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο και επηρέασαν τη ζωή και το έργο του καλλιτέχνη.Ο ενδιάμεσος χώρος που στην ουσία ενώνει την πρώτη αίθουσα με την τρίτη συμπίπτει με ένα είδος «βιο-γραφίας» του καλλιτέχνη γραμμένη στους μακρόστενους τοίχους και συμπληρώνεται και από την προβολή του έργου «ο Οδοιπόρος».Στην τρίτη αίθουσα συναντάμε την «Απρονοησία του Προμηθέα». Η φωτιά που ατέρμονα κατακαίει, η απόγνωση, το κλάμα, ο θάνατος. Βρισκόμαστε στην κόλαση του Δάντη και ωστόσο δεν είμαστε μόνοι μέσα σε αυτή εν τέλει. Πολλαπλασιασμένο το είδωλό μας καθώς και των υπόλοιπων επισκεπτών, μας συντροφεύει σε αυτό το τρομακτικό ταξίδι.Μετά το θάνατο οφείλει ωστόσο να υπάρξει μία σκάλα. Μια σκάλα λοιπόν μας οδηγεί λίγο πιο ψηλά σε μία ακόμη αίθουσα. Ίσως σε αυτήν της υστεροφημίας ή του απόηχου των όσων είδαμε. Σε αυτήν βρίσκουμε αναφορές στη καλλιτεχνική επέμβαση «Αντανακλάσεις» ενώ ακούμε κείμενα του Κώστα Τσόκλη που ταυτόχρονα προβάλλονται.
