Η Λότζια ήταν το πιο επιβλητικό και το πιο κομψό από τα βενετικά μνημεία ολόκληρης της Κρήτης. Χτίστηκε ανάμεσα στα έτη 1625-1628 από τον Φραγκίσκο Μοροζίνι. Το κτήριο χρησιμοποιούνταν για τις συσκέψεις και τις λήψεις αποφάσεων από ευγενείς, άρχοντες και φεουδάρχες του τόπου. Η πρώτη Λότζια ήταν χτισμένη κοντά στη θάλασσα και μάλιστα υπερβολικά εκτεθειμένη στους ανέμους. Κατά συνέπεια οι ευγενείς και οι φεουδάρχες του Χάνδακα (Ηράκλειο) ζήτησαν χτίστηκε η σημερινή και τέταρτη στη σειρά Λότζια από τον Μοροζίνι.Στο οικοδόμημα αυτό αντιπροσωπεύονται οι δύο διάσημοι ελληνικοί ρυθμοί, αφού οι κολώνες του ισογείου είναι δωρικού ρυθμού και οι κολώνες του ορόφου είναι ιωνικού. Εντυπωσιακό είναι το διάζωμα, στο πάνω μέρος του ισογείου, όπου υπάρχουν τρίγλυφες μετώπες που αναπαριστούν το λέοντα του Αγίου Μάρκου, τρόπαια και πανοπλίες .Επί Τουρκοκρατίας στεγαζόταν η Οικονομική Υπηρεσία της Κρήτης και μετά την απελευθέρωση στεγάστηκε ο αρχαιολογικός θησαυρός που είχε συγκεντρώσει ο Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος Ηρακλείου, μέχρι που το κτήριο κρίθηκε ακατάλληλο για τη χρήση αυτή και εγκαταλείφθηκε. Το 1905 έγινε το Δημαρχείο της πόλης, ενώ συνεχίζονταν οι εργασίες αναστήλωσης, οι οποίες διακόπηκαν με τα γεγονότα του πολέμου του 1940. Μετά το τέλος του πολέμου συνεχίστηκε η αναστήλωση και ολοκληρώθηκε το 1960. Σήμερα στη Λότζια στεγάζεται το Δημοτικό Συμβούλιο του Ηρακλείου. από τη μητρόπολη να τους παραχωρηθεί δημόσιος χώρος στην κεντρική πλατεία για να οικοδομήσουν εκεί τη νέα Λότζια. Έτσι, η δεύτερη χτίστηκε στην κεντρική πλατεία και βρισκόταν απέναντι ακριβώς από τη σημερινή. Ερειπώθηκε όμως το 1540 και ανεγέρθηκε μία τρίτη στη θέση της σημερινής. Η τελευταία χρησιμοποιήθηκε μέχρι το 1625-1628
