Το Αρχαιολογικό Μουσείο Τήνου χτίστηκε στη δεκαετία του 1960 με δαπάνη της Αρχαιολογικής Εταιρείας στον κεντρικό δρόµο της Χώρας που οδηγεί στο ναό της Παναγίας της Ευαγγελίστριας. Έως και σήμερα η αρχιτεκτονική του δομή έχει διατηρηθεί αυτούσια, με τα μουσειολογικά δεδομένα εκείνης της εποχής, κάτι το οποίο «νοσταλγικά» παρουσιάζει ενδιαφέρον.Το 1950 έρχεται στο φως το μεγάλο ιερό (ιερό της Δήμητρας και κόρης) του 7ου αι. π.Χ στους πρόποδες του Ξώμπουργου το οποίο ήταν αφιερωμένο στη θεά Δήμητρα, τη θεά της βλάστησης, αλλά και των νεκρών. Εκεί ανακαλύπτονται και οι προαναφερόμενοι αποθηκευτικοί πίθοι.Σε προθήκες του μουσείου εκτίθεται πλήθος ταφικών αγγείων γεωμετρικής εποχής (10ος – 8ος αι. π.Χ) και αγγεία καθημερινής χρήσης (6ος έως 2ο αι. π.Χ). Ακόμη βρίσκουμε γλυπτά, κυρίως κεφάλια ελληνιστικών έργων αλλά και ρωμαϊκών αντιγράφων.Την έκθεση συμπληρώνουν πρωτότυπα έργα, ανάγλυφες επιτύμβιες στήλες, με κύριο έκθεμα το ανάγλυφο με την παράσταση ιματιοφόρου από το Αρχαϊκό νεκροταφείο του Ξώμπουργου, του ψηλότερου σημείου του νησιού που υπήρξε το κέντρο της Τήνου.Το αίθριο του μουσείου που παραπέμπει στην «εστία» του αρχαίου ελληνικού οίκου, αποτελεί ουσιαστικά το σημείο αναφοράς αλλά και τον κύριο χώρο έκθεσης των γλυπτών, μελών και αρχιτεκτονικών σκελών από το παραθαλάσσιο ιερό του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης στα Κιόνια (δυτικά της σημερινής Χώρας).Μακέτα του ιερού υπάρχει στο εσωτερικό του μουσείου. Ο νοερός συνδυασμός της με τα «θραύσματα» του παρελθόντος (από επιγραφές, ανδριάντες, αγάλματα θαλάσσιων όντων και θεοτήτων, διακόσμηση γλυπτών με λουλούδια και κομμάτια οροφής με ανάγλυφα αστέρια) ξυπνούν -έστω και αποσπασματικά- τη λάμψη και τη μεγαλοπρέπεια του ιερού.Το μαρμάρινο ηλιακό ρολόι του Ανδρόνικου από την Κύρηστο είναι ένα από τα σημαντικότερα ευρήματα του μουσείου (1ος αι. π.Χ), που πολλοί έχουν σπεύσει να χαρακτηρίσουν πρόγονο του μηχανισμού των Αντικυθήρων. Και αυτό βρισκόταν στον χώρο του ιερού του Ποσειδώνα και υπολόγιζε τον ηλιακό χρόνο, τις ισημερίες καθώς και τα ηλιοστάσια.
