Ιστορικός γύρος Ιταλίας

 

Περιλαμβάνονται
	Πέντε (5) διανυκτερεύσεις σε ξενοδοχεία 4*. Πρωινό στον χώρο του ξενοδοχείου καθημερινά. Τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια σε τετράκλινες εσωτερικές καμπίνες ΑΒ4. Τη μεταφορά, εκδρομές και περιηγήσεις που περιλαμβάνονται στο αναλυτικό μας πρόγραμμα. Έμπειρος συνοδός-αρχηγός του γραφείου μας καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδρομής. Ασφάλεια αστικής ευθύνης, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και επείγουσας αερομεταφοράς. ΦΠΑ.
Δεν περιλαμβάνονται
	Φιλοδωρήματα, αχθοφορικά,φόροι διαμονής Επιβάρυνση σε καμπίνα δίκλινη εξωτερική 70€, και σε δίκλινη εσωτερική 50€. Check points 45€. Είσοδοι σε μουσεία, κάστρα, θεάματα, αρχαιολογικούς χώρους και γενικά όπου απαιτείται. Ότι δεν αναφέρεται στο πρόγραμμα ή αναγράφεται ως προαιρετικό ή προτεινόμενο. Ειδική ασφάλεια Covid-19: 15€.

 

 

 

Ταξίδι /εκδρομή στη  Ρώμη

Επισκεφθείτε την "Αιώνια πόλη", την πόλη του Ρωμύλου, του Παζολίνι και φυσικά του Ιούλιου Καίσαρα. Η διαβόητη Φοντάνα ντι Τρέβι, η Πιάτσα Ντι Σπάνια, η Βία Κοντότι, το Βατικανό, το Πάνθεον και οι μοναδικές πλατείες της με τα ομορφα εστιατόρια και τα καφέ σας δίνουν μια υπέροχη αίσθηση αρχαίας ρωμαϊκής ιστορίας και αναγέννησης. Πρόκειται για µια κλασική πρωτεύουσα στην οποία δεν θα τη βαρεθείτε ποτέ, ενώ πολύ δύσκολα θα την εξαντλήσετε με μια επίσκεψη. Στο ιστορικό της κέντρο «συνωστίζονται» µεγαλοπρεπή κτίρια, συγκλονιστικοί ναοί, γοητευτικές πλατείες, µεσαιωνικά σοκάκια και ο ποταμός Τίβερης.

---

Αξιοθέατα στην Ρώμη

 

Φοντάνα ντι Τρέβι (Fontana di Trevi).

Η Φοντάνα ντι Τρέβι (Fontana di Trevi) είναι το πιο διάσημο και αναμφισβήτητα το πιο όμορφο συντριβάνι της Ρώμης. Αυτό το εντυπωσιακό μνημείο δεσπόζει  στη μικρή πλατεία Trevi που βρίσκεται στην περιοχή του Quirinale. Η Φοντάνα ντι Τρέβι είναι το τέλος του Aqua Virgo, ενός υδραγωγείου που κατασκευάστηκε το 19 π.Χ. και φέρνει νερό από τις πηγές στο Salone (περίπου 20 χιλιόμετρα από τη Ρώμη) και παρέχει στα συντριβάνια της Ρώμης νερό. Το 1732, ο Πάπας Κλήμης ο 12ος ανέθεσε στον Νικολά Σάλβι (Nicola Salvi) να δημιουργήσει ένα μεγάλο συντριβάνι στην πλατεία Τρέβι. Ένα προηγούμενο  εγχείρημα να οικοδομηθεί το συντριβάνι κατόπιν σχέδιου του Μπερνίνι σταμάτησε έναν αιώνα νωρίτερα, μετά το θάνατο του Πάπα Ουρβανού του 8ου.  Η κατασκευή του μνημειακού μπαρόκ σιντριβανιού ολοκληρώθηκε τελικά το 1762. Η κεντρική φιγούρα του σιντριβανιού είναι ο Ποσειδώνας, θεός της θάλασσας. Η αναπαράσταση έχει τον Ποσειδώνα στα ηνία ενός άρματος σε σχήμα κελύφους, να έλκεται από δύο ιππόκαμπους. Κάθε ιππόκαμπος καθοδηγείται από ένα Τρίτωνα. Ένα από τα άλογα είναι ήρεμο και υπάκουο, και το άλλο ανήσυχο. Οι συμπεριφορές τους συμβολίζουν τις διακυμάνσεις στις διαθέσεις της θάλασσας. Από την αριστερή πλευρά του Ποσειδώνα είναι ένα άγαλμα που εκπροσωπεί την αφθονία, και στα δεξιά ένα άγαλμα που αντιπροσωπεύει την υγιεινή. Πάνω από τα γλυπτά βρίσκονται τα ανάγλυφα, με ένα εξ αυτών να απεικονίζει τον Αγρίππα, το στρατηγό που έχτισε το υδραγωγείο. Το νερό στο κάτω μέρος του σιντριβανιού αντιπροσωπεύει τη θάλασσα. Ο θρύλος λέει ότι θα επιστρέψετε στη Ρώμη εάν πετάξετε μέσα ένα κέρμα στο νερό. Θα πρέπει να το πετάξετε πάνω από τον ώμο σας με την πλάτη σας προς το νερό.

Πρόσβαση: Για να μεταβείτε στην Piazza di Trevi μπορείτε να κατεβείτε στο σταθμό Barberini

---

 

Κολοσσαίο (Colosseo).

Το Κολοσσαίο είναι ίσως το πιο εντυπωσιακό κτίριο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Αρχικά γνωστό ως το Αμφιθέατρο του Φλαβιανού, το Κολοσσαίο ήταν το μεγαλύτερο κτίριο της εποχής. Μπορεί η θεόρατη δομή του να έχει περιέλθει σε ερείπια στις μέρες μας αλλά ακόμη παραμένει ένα επιβλητικό και όμορφο θέαμα. Ο Αυτοκράτορας Βεσπασιανός, ιδρυτής της δυναστείας Φλαβιανών, άρχισε την κατασκευή του Κολοσσαίου το 72 μ.Χ. και το οποίο ολοκληρώθηκε το 80 μ.Χ., ένα χρόνο μετά το θάνατο Βεσπασιανού. Στην τοποθεσία που αποφασίστηκε να χτιστεί το Κολοσσαίο υπήρχε μια τεχνητή λίμνη και ένα μέρος του τεράστιου πάρκου του Νέρωνα στο οποίο περιλαμβάνεται επίσης η Χρυσή Πύλη (Domus Aurea) και το κολοσσιαίο άγαλμα του Νέρωνα (ο κολοσσός) που έδωσε στην γιγαντιαία αρένα το σημερινό της όνομα. Οι διαστάσεις του κτίσματος είναι εκπληκτικές και φτάνουν τα 188 μέτρα με 156 μέτρα και φθάνοντας σε ύψος άνω των 48 μέτρων. Το Κολοσσαίο θα μπορούσε να φιλοξενήσει περίπου 55.000 θεατές που θα εισέρχονταν στο κτίριο μέσω των 80 εισόδων. Είχε τέσσερις ορόφους με τον τελευταίο όροφο να διαθέτει καθίσματα για τις κατώτερες τάξεις και τις γυναίκες. Η χαμηλότερος όροφος ήταν η εξέδρα των επισήμων της εποχής και είχε θέσεις μόνο για τους επιφανείς πολίτες. Κάτω από το έδαφος υπήρχαν δωμάτια με μηχανικές συσκευές και τα κλουβιά που περιείχαν τα άγρια ζώα. Οι κλωβοί μπορούσαν να υψώνονται, ώστε τα ζώα να εμφανίζονται στη μέση της αρένας. Το Κολοσσαίο ήταν καλυμμένο με μια τεράστια τέντα γνωστή και ως velarium. Με αυτή προστατεύονταν οι θεατές από τον ήλιο. Ήταν δεμένη σε μεγάλους πόλους πάνω από το Κολοσσαίο και αγκυροβολημένη στο έδαφος με μεγάλα σχοινιά. Μια ομάδα περίπου 1.000 ανδρών χρησιμοποιήθηκε για την εγκατάσταση της τέντας. Οι αυτοκράτορες χρησιμοποιούσαν το Κολοσσαίο για να ψυχαγωγεί το κοινό με αγώνες με ελεύθερη είσοδο. Τα εν λόγω διαγωνίσματα ήταν ένα σύμβολο κύρους και ισχύος και ένας τρόπος για έναν αυτοκράτορα να αυξήσει τη δημοτικότητά του. Οι αγώνες διαρκούσαν για μια ολόκληρη μέρα ή ακόμα και για αρκετές ημέρες στη σειρά. Συνήθως ξεκινούσαν με κωμικές πράξεις και εμφανίσεις εξωτικών ζώων και τελείωναν με μονομαχίες μεταξύ των ζώων και μονομάχων ή μεταξύ μονομάχων. Οι διαγωνιζόμενοι ήταν συνήθως δούλοι, αιχμάλωτοι πολέμου ή κατάδικοι. Μερικές φορές Ρωμαίοι πολίτες, μέχρι και αυτοκράτορες έλαβαν μέρος στη δράση. Για τα εγκαίνια του κτιρίου στο 80 μΧ. οι εορτασμοί διήρκησαν εκατό ήμερες με αγωνίσματα και θεάματα και πραγματοποιήθηκαν από τον Τίτο, διάδοχο του Βεσπασιανού. Κατά τη διάρκεια των μονομαχιών, θανατώθηκαν περίπου 9.000 άγρια ζώα. Στη νότια πλευρά του το Κολοσσαίο είχε κοπεί από το σεισμό του 847. Τμήματα του κτιρίου - συμπεριλαμβανομένης της μαρμαρένιας πρόσοψης - χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή νεώτερων μνημείων, συμπεριλαμβανομένης και της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου.

Πρόσβαση: Το Κολοσσαίο βρίσκεται στην Piazza del Colosseo και με το μετρό θα κατεβείτε στο σταθμό Colosseo (γραμμή B).

---

Βατικανό  (Città del Vaticano).

Η Πόλη του Βατικανού είναι ένα εκπληκτικό μέρος που θα σας κάνει να θέλετε να το εξερευνήσετε όλο. Το Βατικανό έχει το δικό του τουριστικό γραφείο του στην αριστερή πλευρά της η πλατείας του Αγίου Πέτρου που είναι ένα καλό μέρος για να ξεκινήσετε την επίσκεψή σας. Εδώ μπορείτε να κάνετε μίνι εκδρομές στους κήπους του Βατικανού και ξεκινήσετε τις ξεναγήσεις στην πλατεία, την βασιλική του Αγίου Πέτρου και τα περίφημα μουσεία του Βατικανού. Το Βατικανό είναι το μικρότερο διεθνώς αναγνωρισμένο ανεξάρτητο κράτος στον κόσμο από άποψη έκτασης, όσο και τον πληθυσμό που αριθμεί μόλις 842 άτομα. Υπάρχει επίσης έντονη φήμη ότι το ταχυδρομικό σύστημα του Βατικανού είναι καλύτερο από εκείνο της πόλης της Ρώμης, επομένως να προτιμήσετε να ταχυδρομήσετε τις καρτ-ποστάλ σας από εκεί. Περισσότερα για τον Άγιο Πέτρο και τα Μουσεία του Βατικανού.

Πρόσβαση: Ο κοντινότερος σταθμός είναι ο Ottaviano San Pietro (γραμμή A) που βρίσκεται περίπου 500 μέτρα από την είσοδο του Βατικανό.

Ιστοσελίδα: http://www.vatican.va/

---

 

Πάνθεον  (Pantheon).

Χτισμένο πάνω από 1800 χρόνια πριν, το υπέροχο Πάνθεον στέκεται ακόμα ως υπενθύμιση της μεγάλης ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Με τους χοντρούς τοίχους του και τις μεγάλες μαρμάρινες κολόνες, το Πάνθεον εντυπωσιάζει τους επισκέπτες. Αυτό που θα σας αφήσει άφωνους όμως είναι ο 43 μέτρα ψηλός τρούλος του. Ήταν ο μεγαλύτερος τρούλος στον κόσμο μέχρι το 1436, όταν στην Φλωρεντία τελείωσε η κατασκευή της Μητρόπολης. Στην κορυφή του θόλου υπάρχει ένα μεγάλο άνοιγμα, το Oculus, το οποίο ήταν η μόνη πηγή φωτός. Αρχικά ένας ναός για όλους τους ειδωλολατρικούς θεούς, ο ναός μετατράπηκε σε εκκλησία στο 609 μΧ. Το Πάνθεον περιέχει τώρα τους τάφους του διάσημου καλλιτέχνη Ραφαήλ και αρκετών Ιταλών Βασιλέων. Πριν από το Πάνθεον δύο άλλα κτίρια προϋπήρχαν στον ίδιο χώρο. Το πρώτο, μια παραδοσιακή ευθύγραμμη, σε σχήμα "Τ" χτίστηκε το 27 π.Χ. από τον αυτοκράτορα Μάρκο Αγρίππα. Ο ναός ήταν αφιερωμένος στους θεούς Άρη και Αφροδίτη. Το 80 μ.Χ. υποθέτουμε πως κάηκε, αλλά ξαναχτίστηκε από τον αυτοκράτορα Δομιτιανό. Το 110 μ.Χ. το κτίριο χτυπήθηκε από κεραυνό και κάηκε ξανά. Στο 118 μ.Χ. ο Αυτοκράτορας Αδριανός διέταξε το Πάνθεον να αποκατασταθεί αλλά με ένα δυνατό και επιβλητικό σχέδιο. Αυτή τη φορά το κτίριο του Πάνθεου θα διαρκούσε πολύ περισσότερο. Το πιο σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι Ρωμαίοι κατά την κατασκευή του Πάνθεον ήταν το τεράστιο βάρος του μεγάλου θόλου. Για να το υποστηρίξει χρειάστηκε κατάλληλη ενίσχυση, όπως συμβαίνει σήμερα, το πάχος των τοιχωμάτων μειώθηκε σταδιακά, όπως το ύψος αυξήθηκε. Οι Ρωμαίοι που χρησιμοποιείται, επίσης, ένα διαφορετικό είδος του σκυροδέματος για το θόλο, όπως για τα τείχη. Οι τεράστιες στήλες που χρησιμοποιούνται για τη στοά ζυγίζουν 60 τόνους η καθεμιά και έχουν μεταφερθεί από την Αίγυπτο με φορτηγίδες πλοία. Οι στήλες υποστηρίζουν το αέτωμα όπου υπάρχει μια επιγραφή που αποδίδει το Πάνθεον στον Μάρκο Αγρίππα παρόλο που χτίστηκε από τον Αδριανό. Το Πάνθεον βρίσκεται δίπλα στην Πλατεία της Ροτόντας (Piazza della Rotonda), μιας ορθογώνιας πλατείας με κεντρικό συντριβάνι και έναν οβελίσκο. Η πολυσύχναστη πλατεία βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο της Ρώμης και δεν απέχει πολύ από την πλατεία Ναβόνε (Piazza Navone), μία από τις πιο όμορφες πλατείες της Ρώμης.

Πρόσβαση: To Πάνθεον βρίσκεται στην Piazza della Rotonda και δεν υπάρχει κοντά σταθμός μετρό επομένως θα χρησιμοποιήσετε το λεωφορείο για εκεί.

---

Πλατεία της Ισπανίας  (Piazza di Spagna).

Η Πλατεία της Ισπανίας (Piazza di Spagna) είναι ένα από τα πιο δημοφιλή σημεία συνάντησης στη Ρώμη. Είναι επίσης ένα από τα πιο όμορφα σημεία της πόλης. Ο συνδυασμός της μνημειώδους σκάλας -η διάσημη Ισπανική Σκάλα, ενός οβελίσκου και μιας όμορφης εκκλησίας θα σας κάνει να αναζητήσετε άμεσα την φωτογραφική σας κάμερα. Η Πιάτσα ντι Σπάνια όπως προφέρεται στα Ιταλικά είναι συνδεδεμένη με μία μεγάλη σκάλα με τη γαλλική εκκλησία της Τρινιτά ντε Μόντι (Trinità dei Monti) που βρίσκεται στην κορυφή του λόφου. Η σκάλα, γνωστή ως Scalinata della Trinità dei Monti, ή Ισπανικά Σκαλοπάτια. Η ιδέα της σύνδεσης της εκκλησίας με την πλατεία από κάτω προέρχεται από τον 17ο αιώνα, όταν οι Γάλλοι εκτός της σκάλας ήθελαν να στήσουν και το άγαλμα του Λουδοβίκου του 14ου της Γαλλίας στην κορυφή της.Η αντίθεση του Πάπα στα σχέδια τα πάγωσαν μέχρι το 1723, όταν και η μνημειώδης σκάλα τελικά χτίστηκε χωρίς το άγαλμα. Ο Πάπας Ιννοκέντιος Η΄ όρισε σχεδιαστή τον Ιταλό αρχιτέκτονα Φραντσέσκο ντε Σανκτίς (Francisco de Sanctis) ο οποίος παρουσίασε ένα σχέδιο το οποίο ικανοποιούσε τόσο τους Γάλλους όσο και τον Πάπα.Η κομψή σκάλα υψώνεται 37 μέτρα πάνω από την πλατεία και αποτελείται από δώδεκα διαφορετικές σκάλες. Έχει παράτυπη αν και συμμετρική δομή. Είναι ιδιαίτερα όμορφη το Μάιο, όταν και είναι διακοσμημένη με τις ανθισμένες αζαλέες. Τα σκαλοπάτια είναι συνήθως γεμάτα καθώς προσελκύει πολλούςτουρίστες και οι ντόπιοι τη χρησιμοποιούν ως χώρο συνάντησης. Όσο για την ίδια την πλατεία πήρε το όνομά της από την Πρεσβεία της Ισπανίας στην Αγία Έδρα Τον 17ο αιώνα, η περιοχή γύρω από την πρεσβεία θεωρήθηκε ακόμη και ισπανικό έδαφος. Στην πλατεία στην αρχή της σκάλας θα δείτε την Fontana dellaBarcaccia,ένα ήρεμο σιντριβάνι που ο Πάπας Ουρβανός ο Η΄ παρήγγειλε και σχεδιάστηκε από τον Ιωάννη Λορέντζο Μπερνίνι (Gian Lorenzo Bernini). Το σχέδιο είναι ένα μικρό σκάφος το όποιο εμπνεύστηκε από τις πλημμύρες του Τίβερη το 1598, όταν ένα μικρό καράβι προσάραξε σε εκείνο το σημείο όταν τα νερά υποχώρησαν. Η Τρινιτά ντέι Μόντι, είναι μια όμορφη γαλλική εκκλησία που βρίσκεται στην κορυφή του λόφου και δίπλα στο ναό υπάρχει και η μικρή ομώνυμη πλατεία που σας προσφέρει μία καταπληκτική θέα της Ρώμης. Η γοτθική εκκλησία με πρόσοψη αναγεννησιακού στιλ έχει δύο καμπαναριά. Στο εσωτερικό, πολλά έργα ζωγραφικής στολίζουν τα διάφορα παρεκκλήσια. Ανάμεσά τους είναι και δύο έργα του Ντανιέλ ντα Βολτέρα (Daniele da Volterra), μαθητή του Μιχαήλ Αγγέλου.Η οβελίσκος ακριβώς μπροστά από την εκκλησία, πασίγνωστο ορόσημο της Ρώμης, βρισκόταν αρχικά στον Κήπο του Σαλλούστιου. Το 1788 μεταφέρθηκε στην σημερινή του θέση, κατόπιν αιτήματος του Πάπα Πίου ΣΤ΄. Τα ιερογλυφικά του οβελίσκου είναι αντιγραφή από τον οβελίσκο της Πλατεία του Λαού (Piazza del Popolo).Στο νοτιοανατολικό τμήμα της πλατείας είναι η Colonna dell'Immacolata (Στήλη της Σύλληψης της Θεοτόκου). Κτίστηκε το 1857 για τον εορτασμό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Η στήλη βρέθηκε το 1777 σε ένα μοναστήρι. Στην κορυφή του, έχει πλέον το άγαλμα της Παναγίας.

Πρόσβαση: Σταθμός μετρο Spagna (γραμμή A).

---

Φοντάνα Ντι Τρέβι (Fintana di Trevi).

Η συγκεκριμένη κρήνη είναι πιθανότατα η πλέον διάσημη στον κόσμο και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της Αιώνιας Πόλης. Φιλοτεχνήθηκε σε στυλ μπαρόκ την περίοδο 1732-1762 από τον Νικολά Σάλβι κατ’ εντολή του πάπα Κλήμη ΙΒ και είναι αφιερωμένη στα στοιχείο του νερού και της θάλασσας, με τη μορφή του θεού Ποσειδώνα να κυριαρχεί σε αυτό το μοναδικό σιντριβάνι.Σύμφωνα με το θρύλο, θα πρέπει να ρίξετε ένα κέρμα, πάνω από τον ώμο σας και με την πλάτη γυρισμένη, μέσα στο σιντριβάνι και θα επιστρέψετε ξανά στη Ρώμη! Μάλιστα, το ποσό που πέφτει ετησίως μέσα στην κρήνη αγγίζει το ένα εκατομμύριο ευρώ και αξιοποιείται από το δήμο της πόλης.Θα πρέπει βέβαια να λάβετε υπόψη σας πως τις ώρες αιχμής επικρατεί πραγματικός συνωστισμός στο σημείο, επομένως προτιμήστε να τη δείτε επισταμένως και να βγάλετε φωτογραφίες κάποια άλλη στιγμή, για παράδειγμα πιο αργά το βράδυ.

---

 Πλατεία Ναβόνα  (Piazza Navona).

Η Piazza Navona είναι μία από τις πιο διάσημες και αναμφισβήτητα μία από τις ομορφότερες πλατείες της Ρώμης. Η πλατεία είναι χτισμένη στο πρώην στάδιο του Δομιτιανού, που χτίστηκε από τον αυτοκράτορα Δομιτιανό το 86 μ.Χ. Εξ ου και η μεγάλη, με ωοειδές σχήμα πλατεία. Το γήπεδο, το οποίο είχε ένα μεγαλύτερο χώρο για αγωνίσματα από το Κολοσσαίο χρησιμοποιήθηκε κυρίως για φεστιβάλ και αθλητικές εκδηλώσεις. Το στάδιο ήταν γνωστό ως «Circus Agonalis» (ο στίβος του ανταγωνισμού). Πιστεύεται ότι η επωνυμία άλλαξε με την πάροδο του χρόνου από «in agone» σε «navone» και τελικά σε Navona. Τον 15ο αιώνα, το γήπεδο ήταν στρωμένο για να δημιουργήσει την πλατεία Navona, αλλά απομεινάρια του σταδίου είναι ακόμα ορατά στη γύρω περιοχή. Οι ξεναγήσεις σε αυτό το υπόγειο μνημείο είναι διαθέσιμες, και ξεκινούν από την πλατεία του Tor Sanguigna 13. Η Piazza Navona διαθέτει τρία σιντριβάνια. Το κεντρικό και μεγαλύτερο είναι το Fontana dei Quattro Fiumi (σιντριβάνι των τεσσάρων ποταμών). Κατασκευάστηκε μεταξύ 1647 και 1651, κατόπιν αιτήματος του Πάπα Ιννοκέντιου του Κ΄. Ο σχεδιασμός της κρήνης ανατέθηκε πρώτα στον Μπορομίνι (Borromini), αλλά παραδόθηκε τελικά στον Μπερνίνι (Bernini). Το σιντριβάνι αποτελείται από τέσσερα  αγάλματα ανθρώπων που το καθένα αντιπροσωπεύει ένα ποτάμι από διαφορετική ήπειρο - το Νείλο, το Γάγγη, το Δούναβη και το Ρίο ντέλλα Πλάτα. Τα αγάλματα  είναι στη βάση ενός βράχου και υποστηρίζουν ένα οβελίσκο, που αρχικά βρισκόταν στο Massenzio Circus.Τα δύο άλλα σιντριβάνια στην πλατεία είναι το Fontana di Nettuno (η κρήνη του Ποσειδώνα) στο βόρειο άκρο και η Fontana del Moro (η κρήνη του Μαυριτανού) στο νότιο άκρο. Η Fontana del Nettuno, επίσης γνωστή ως Calderari, χτίστηκε το 1576 από τον Giacomo della Porta. Τα αγάλματα του Ποσειδώνα που περιβάλλεται από θαλάσσιες νύμφες προστέθηκαν στον 19ο αιώνα. Ο Giacomo della Porta έχτισε και το Fontana del Moro. Το κεντρικό άγαλμα του Μαυριτανού σχεδιάστηκε από τον Μπερνίνι και προστέθηκε αργότερα τον 17ο αιώνα .Η τρίτωνες είναι προσθήκες 19ου αιώνα.Ένα ακόμα εντυπωσιακό αξιοθέατο στην πλατεία Ναβόνα είναι η εκκλησία του Sant’ Agnese in Agone. Η εμπρόσθια όψη της μπαρόκ αυτής εκκλησίας σχεδιάστηκε από τον Μπορομίνι, τον κύριο αντίπαλο του Μπερνίνι. Η κατασκευή άρχισε μόλις δύο χρόνια μετά την ολοκλήρωση της Fontana dei Quattro Fiumi του Μπερνίνι, ακριβώς μπροστά από το κτίριο. Η εκκλησία ολοκληρώθηκε το 1670. Η Piazza Navona, βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο της Ρώμης, δυτικά από το Πάνθεον. Είναι μία από τις πιο ζωντανές πλατείες της Ρώμης, με πολλές υπαίθριες καφετέριες, εστιατόρια και νυχτερινά κέντρα στη γειτονιά.

---

Κάστρο του Αγίου Αγγέλου (Castel Sant'Angelo).

 

Το κάστρο του Αγίου Αγγέλου είναι ένα επιβλητικό κτίριο στη δεξιά όχθη του ποταμού Τίβερη με μια πολυτάραχη ιστορία ακόμη και για τα πρότυπα της Ρώμης. Το κτίριο λειτούργησε αρχικά ως μαυσωλείο, στη συνέχεια, έγινε μέρος του τείχους της πόλης και αργότερα μετατράπηκε σε φρούριο πριν λειτουργήσει ως παπική κατοικία και τέλος ως στρατώνας και στρατιωτική φυλακή. Σήμερα λειτουργεί ως εθνικό μουσείο. Το Μαυσωλείο του Αδριανού ξεκίνησε να κατασκευάζεται από τον αυτοκράτορα Αδριανό με την κατασκευή να ολοκληρώνεται το 139 μ.Χ., 16 χρόνια αφού ξεκίνησε και κατά τη διάρκεια της βασιλείας του διαδόχου του Αδριανού, Αντωνίνου Πίου (Antoninus Pius).Το μαυσωλείο ήταν συνδεδεμένο με την πόλη στην άλλη πλευρά του ποταμού από μία πρόσφατα κατασκευασμένη γέφυρα, την Πονς Αέλιους (Pons Aelius).Η γέφυρα είναι τώρα γνωστή ως Pont Sant'Angelo.  Τα αγάλματα στη γέφυρα προστέθηκαν πολύ αργότερα. Στο μαυσωλείο στεγαζόταν τα λείψανα του Αδριανούκαι των διαδόχων του μέχρι και τον Καρακάλλα. Μεταξύ του 270 και 275 μ.Χ., κατά τη διάρκεια της κατασκευής των τειχών του Αυρηλίου, το μαυσωλείο του Αδριανού ήταν οχυρωμένο και ενσωματωμένο στο  Αυρηλιανό τείχος που περικύκλωνε τη Ρώμη. Από το σημείο αυτό για το κτίριο το οποίο είχε γίνει γνωστό ως το κάστρο του Αγίου Αγγέλου μετατράπηκε σε φρούριο και το 1277 πέρασε στην δικαιοδοσία του Παπικού θρόνου που το χρησιμοποίησε ως καταφύγιο σε περίπτωση κινδύνου. Ένας μυστικός διάδρομος, γνωστός ως Passetto di Borgo, συνδέει το κάστρο με το Βατικανό. Ο διάδρομος χρησιμοποιήθηκε από τον Πάπα Κλήμη Ζ΄ και τους Ελβετούς φρουρούς του για να βρουν καταφύγιο από το στρατό του Καρόλου των Βουρβώνων (Charles de Bourbon) κατά τη λεηλασία της Ρώμης το 1527. Αλλά ακόμη και σε αυτό το φρούριο, οι ποντίφικες φρόντιζαν να έχουν τις ανέσεις τους. Τα παπικά διαμερίσματα του κάστρου είναι εξαιρετικά διακοσμημένα  με πολλές τοιχογραφίες. Ακολουθούν πολλά διαμερίσματα σε αρκετούς ορόφους πιο κάτω που περιλαμβάνουν φυλακές και ακόμα και ένα θάλαμο βασανιστηρίων. Ένας ελικοειδής διάδρομος του αρχικού μαυσωλείου οδηγεί στα κατώτερα επίπεδα του κτιρίου. Στην κορυφή του φρουρίου, πάνω από την πανοραμική βεράντα, υπάρχει ένα άγαλμα ενός αγγέλου που χτίστηκε από τον Φλαμανδό γλύπτη Pieter Verschaffelt. Το χάλκινο άγαλμα αντικατέστησε μία παλαιότερη έκδοση από μάρμαρο.Το άγαλμα απεικονίζει τον άγγελο που, σύμφωνα με το μύθο, εμφανίστηκε στην κορυφή του φρουρίου το έτος 590 και ως εκ θαύματος έληξε η σοβαρή επιδημίαπου είχε μολύνει την πόλη της Ρώμης. Μετά από τη μαρτυρία αυτή το κτίριο μετονομάστηκε Κάστρο του Αγίου Αγγέλου. Στο κάστρο του Αγγέλου γυρίστηκαν σκηνές της δημοφιλούς ταινίας «Άγγελοι και Δαίμονες».

Πρόσβαση: Βρίσκεται στην καρδιά της Ρώμης δίπλα στον Τίβερη στην οδό Lungotevere Castello 50. Μετρό δεν υπάρχει κοντά επομένως θα μεταβείτε με λεωφορείο.

---

Πλατεία του Λαού  (Piazza del Popolo).

Η Piazza del Popolo είναι μία μεγάλη οβάλ πλατεία κοντά στο πάρκο Μποργκέζε. Διαθέτει ένα αυθεντικό οβελίσκο από την Ηλιούπολη της Αιγύπτου. Στη βόρεια πλευρά της πλατείας δεσπόζει η Porta del Popolo, η οποία οδηγεί στην Via Flaminia. Η Via Flaminia χτίστηκε το 220 π.Χ. για να συνδέσει τη Ρώμη  με την Αδριατική ακτή και ήταν ένας από τους σημαντικότερους δρόμους που οδηγούν στη Ρώμη. Το 1562 Πάπας Πίος ΣΤ΄ ανέθεσε στον αρχιτέκτονα Nanni di Baccio Bigio να κατασκευάσει μια μεγάλη πύλη, την Porta Flaminia, για να εντυπωσιάσουν τους πιστούς που κατάφθαναν στην πόλη μέσω της Via Flaminia Το 1655, με την ευκαιρία της άφιξης στη Ρώμη της βασίλισσας Χριστίνας της Σουηδίας, το εσωτερικό της πύλης διακοσμήθηκε από τον Μπερνίνι (Bernini), κατόπιν αιτήματος του Πάπα Αλέξανδρου Ζ΄. Η πύλη μετονομάστηκε αργότερα Porta del Popolo. Το 1589, ο Πάπας Σίξτος Ε΄ έφερε έναν αιγυπτιακό οβελίσκο από το Circus Maximus στο κέντρο της πλατείας. Ο οβελίσκος των 23,2 μέτρων χτίστηκε στην Αίγυπτο το 1300 π.Χ. και μεταφέρθηκε στη Ρώμη από τον Ναό του Ήλιου στην Ηλιούπολη το 10 π.Χ. από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αύγουστο. Ο οβελίσκος στήθηκε στο Circus Maximus για να τιμήσουν την κατάκτηση της Αιγύπτου. Στο 1815 με 1816, ο Giuseppe Valadier ανασχεδίασε την πλατεία με την προσθήκη των τειχών γύρω από την πλατεία και δίνοντας την πλατεία το σημερινό οβάλ σχήμα της. Πρόσθεσε, επίσης, το κεντρικό σιντριβάνι και τα τέσσερα αιγυπτιακά λιοντάρια γύρω από τον οβελίσκο. Στο νότιο άκρο της πλατείας βρίσκονται δύο εκκλησίες συμμετρικά στις δύο πλευρές της Via del Corso, ενός δρόμου που οδηγεί στην καρδιά της Ρώμης και στην Piazza Venezia. Οι εκκλησίες, της Santa Maria dei Miracoli και της Santa Maria in Montesanto ανατέθηκαν από τον Πάπα Αλέξανδρο Ζ΄ το 1658 στον Carlo Rainaldi. Οι εκκλησίες δεν είναι πανομοιότυπες, εφόσον το εμβαδόν της Santa Maria in Montesanto (στα αριστερά) είναι μικρότερο. Προκειμένου να διατηρηθεί η συμμετρία, ο Rainaldi δημιούργησε ένα οβάλ θόλο για αυτή την εκκλησία και ένα κυκλικό θόλο για την Santa Maria dei Miracoli.

Πρόσβαση: Ο σταθμός δίπλα στην πλατεία είναι ο Flaminio (γραμμή A).

---

Άγιος Πέτρος (Basilica di San Pietro).

Αυτός ο ναός αποτελεί το κέντρο του καθολικού χριστιανισμού. Η πολυτέλεια του εσωτερικού του κτιρίου φέρει μαρτυρία για τον πλούτο της Καθολικής Εκκλησίας τον 16ο αιώνα. Ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος, ο πρώτος χριστιανός αυτοκράτορας της Ρώμης, διέταξε να οικοδομηθεί μια βασιλική στο λόφο του Βατικανού. Η τοποθεσία ήταν συμβολική καθώς αυτός ήταν ο τόπος όπου ο Άγιος Πέτρος, ο επικεφαλής απόστολος, θάφτηκε το 64 μ.Χ. Ένα μικρό ιερό υπήρχε ήδη στην περιοχή και η νέα εκκλησία ολοκληρώθηκε περίπου το 349 μ.Χ.Στα μέσα του 15ου αιώνα, η βασιλική ήταν ένα ερείπιο και ο πάπας Νικόλας ο V’ διέταξε την αποκατάσταση και διεύρυνση της εκκλησίας με σχέδια του Μπερνάντο Ροσελλίνο (Bernardo Rossellino). Με το θάνατο όμως του πάπα τα έργα σταμάτησαν. Το 1506 ο Πάπας Ιούλιος ο Β’ εναπόθεσε τον πρώτο λίθο ενός νέου χριστιανικού ναού βασιλικού ρυθμού που ήταν να γίνει ο μεγαλύτερος στον κόσμο. Ο πάπας Ιούλιος ο δεύτερος όρισε τον Ντονάτο Μπραμάντε (Donato Bramante) ως βασικό αρχιτέκτονα της νέας Βασιλικής. Το 1547 ο Μιχαήλ Άγγελος (Michelangelo) διαδέχθηκε τον Μπραμάντε. Σχεδίασε τον επιβλητικό τρούλο και τροποποίησε ορισμένα από τα αρχικά σχέδια. O Μιχαήλ Άγγελος πέθανε το 1624 δύο χρόνια πριν τεθεί σε λειτουργία από τον Πάπα Ουρβανό VIII. Από τότε, αυτή η εκκλησία έγινε το κέντρο του Καθολικού Χριστιανισμού, συγκεντρώνοντας προσκυνητές από όλο τον κόσμο.Το ίδιο το κτίριο είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Είναι η μεγαλύτερη εκκλησία στον κόσμο με 218 μέτρα μήκος. Ο θόλος είναι ο μεγαλύτερος του κόσμου με διάμετρο 42 μέτρα και ύψος 138 μέτρα. Το εσωτερικό, το οποίο περιλαμβάνει 45 βωμούς, είναι διακοσμημένο από πολλούς διάσημους καλλιτέχνες όπως οι Μιχαήλ Άγγελος, ο Μπερνίνι και ο Αντόνιο Κανόβα. Τα πολυτελή εσωτερικό μπορεί να το επισκέπτεται καθημερινά το κοινό δωρεάν και επίσης επιβάλλεται ένας αυστηρός κώδικας ενδυμασίας. Μπορείτε επίσης να επισκεφθείτε το θόλο του ναού ( η είσοδος δεν είναι ελεύθερη, αλλά αξίζει τον κόπο). Έχετε τη δυνατότητα να ανεβείτε με το ασανσέρ ή τις σκάλες, οι οποίες είναι και λίγο φθηνότερες.Το ασανσέρ σας φέρνει στο κάτω μέρος του θόλου από όπου μια μικρή, μεγάλη και κυρίως σκάλα σας φέρνει στην κορυφή του θόλου. Από εκεί έχετε μια υπέροχη θέα της πλατείας του Αγίου Πέτρου και της Ρώμης γενικότερα. Η διάσημη πλατεία με τις μεγάλες συμμετρικές κιονοστοιχίες σχεδιάστηκε από τον Μπερνίνι. Διαθέτει ένα κεντρικό οβελίσκο και δύο πανομοιότυπα σιντριβάνια.Κοντά στην είσοδο της Βασιλικής θα συναντήσετε κατά πάσα πιθανότητα ορισμένους από τους Ελβετούς φρουρούς. Από το 1506, όταν ο Πάπας Ιούλιος Β΄ κάλεσε Ελβετούς στρατιώτες να ενταχθούν στο μικρό στρατό του Βατικανού, οι οποίοι παρέμειναν και πλέον αποτελούν τη φρουρά του Βατικανού και του Πάπα ειδικότερα Όλοι οι νεοσύλλεκτοι πρέπει να είναι Ελβετοί, καθολικοί και παίρνουν όρκο πίστης στον Πάπα. Αυτός ο όρκος δίνεται στις 26 Μαΐου για να τιμά την ημέρα μνήμης του 1527 όταν κατά τη λεηλασία της Ρώμης, οι Ελβετοί φρουροί προστάτευσαν τον Πάπα Κλήμη Η΄ κατά τη διάρκεια της διαφυγής του στο Castel Sant'Angelo. Από τους 189 φύλακες, μόνο 42 επέζησαν.Ο ναός του Αγίου Πέτρου βρίσκεται στο Βατικανό, στην άλλη όχθη του ποταμού Τίβερη, δυτικά του κέντρου της Ρώμης. Η πόλη του Βατικανού περιβάλλεται εξ ολοκλήρου από την πόλη της Ρώμης.

Πρόσβαση: Ο κοντινότερος σταθμός είναι ο Ottaviano San Pietro (γραμμή A) που βρίσκεται περίπου 500 μέτρα από την είσοδο του Βατικανό.

Ιστοσελίδα: http://www.vatican.va/

---

 

Βίλλα Μποργκέζε (Villa Borghese).

Η Βίλλα Μποργκέζε (Villa Borghese) είναι το μεγαλύτερο δημόσιο πάρκο της Ρώμης, διαθέτει λίμνη, ναούς, σιντριβάνια, αγάλματα και διάφορα μουσεία, ενώ βρίσκεται βόρεια από την Πιάτσα ντι Σπάνια (Piazza di Spagna). Οι κύριες είσοδοι βρίσκονται στην Piazza del Popolo και την Porta Pinciana στο τέλος της Via Veneto. Το πάρκο Borghese είναι ένα ευχάριστο καταφύγιο από το θόρυβο της ζωής της Ρώμης.Η περιοχή ξεκίνησε ως αμπελώνες τον 16ο αιώνα. Το 1605 ο καρδινάλιος Σκιπίoν Μποργκέζε (Scipione Borghese), ανιψιός του Πάπα Παύλου Ε΄, μετέτρεψε τα αμπέλια σε πάρκο. Η αρχιτέκτονας Domenico Savino da Montepulciano σχεδίασε ένα πολύ προσεγμένο πάρκο με γεωμετρικά σχήματα, το πρώτο πάρκο της Ρώμης. Μια βίλα χτίστηκε από τον αρχιτέκτονα Flaminio Ponzio κατόπιν ενός σκίτσου που ζωγράφισε ο καρδινάλιος ο ίδιος. Στο τέλος του 18ου αιώνα, μια τεχνητή λίμνη δημιουργήθηκε στο κέντρο του πάρκου και στο νησάκι της λίμνης χτίστηκε ένας μικρός ιωνικός ναός, ο οποίος είναι αφιερωμένος στον Ασκληπιό, τον θεό της ίασης.Το 1903 η πόλη της Ρώμης παρέλαβε τη Βίλλα Μποργκέζε από την οικογένεια Μποργκέζε και το μεγάλο πάρκο των 80 στρεμμάτων άνοιξε για το κοινό. Το 1911πραγματοποιήθηκε στο πάρκο η Παγκόσμια Έκθεση. Αρκετά από τα εκθεσιακά περίπτερα που χτίστηκαν από ορισμένες από τις συμμετέχουσες χώρες εξακολουθούννα υπάρχουν μέχρι και σήμερα. Το πιο εντυπωσιακό από αυτά είναι το Βρετανικό, που χτίστηκε σε σχέδιο του Edwin Lutyens. Άλλα κτίρια που υπάρχουναντιπροσώπευαν την Αυστρία, τη Δανία, την Αίγυπτο και τη Σουηδία. Η Βίλλα Μποργκέζε στεγάζει επίσης διάφορα μουσεία. Το πιο γνωστό είναι το Museo e Galleria Borghese, το οποίο διαθέτει συλλογή γλυπτών με ορισμένα σημαντικά έργα από τους Κανόβα (Canova) και Μπερνίνι (Bernini), συμπεριλαμβανομένου και του αριστουργήματος του τελευταίου «η Απαγωγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα». Η Galleria Borghese στεγάζει επίσης και μια συλλογή από πίνακες ζωγραφικής από διάφορους βιρτουόζους συμπεριλαμβανομένων των Τιτσιάνο, Ρούμπενς και Ραφαήλ.Η Galleria Nazionale d 'Arte Moderna διαθέτει μια συλλογή του 19ου και του 20ου αιώνα, πίνακες ζωγραφικής με έργα κυρίως Ιταλών καλλιτεχνών. Το Museo Nazionale Etrusco. Εμφανίζει μια συλλογή των προ-ρωμαϊκών αντικείμενων, ως επί το πλείστον ετρουσκικής προέλευσης, που βρέθηκαν σε ανασκαφές γύρω από τη Ρώμη. Το μουσείο στεγάζεται στο Βίλα Τζούλια (Villa Giulia), μια βίλα που χτίστηκε το 1553 ως θερινή κατοικία του Πάπα Ιουλίου Β΄. Το πάρκο περιλαμβάνει επίσης ένα αμφιθέατρο (την Piazza di Siena), μία αψίδα του 18ου αιώνα (το Arco di Settimio Severo) και ένα βοτανικό κήπο. Μπορείτε να παρατηρήσετε επίσης τα αγάλματα του Τρίτωνα που στρέφονται ακριβώς όπως εκείνα της Fontana del Moro στην Piazza Navona.Τα πρωτότυπα μεταφέρθηκαν από την πλατεία στο πάρκο και οι Τρίτωνες στην Piazza Navona είναι ακριβή αντίγραφα του 19ου αιώνα!

Πρόσβαση: Σταθμός μετρό Flaminio (γραμμή A).

Ιστοσελίδα: http://www.galleriaborghese.it/borghese/en/edefault.htm

---

 

Ρωμαϊκή Αγορά  (Forum Romanum).

Η Ρωμαϊκή Αγορά (Forum Romanum) ήταν το κέντρο της καθημερινής ζωής στην αυτοκρατορική Ρώμη όπως αποδεικνύεται από τα πολλά ερείπια, τις αψίδες θριάμβου, τους ναούς και τις βασιλικές.Μέχρι το 509 π.Χ., όταν η Ρώμη έγινε δημοκρατία, η πόλη βασιλευόταν από την ετρουσκική δυναστεία των Ταρκίν (Tarquin). Οι βασιλείς κατασκεύασαν αγωγό λυμάτων, το αποχωρητήριο του «Maxima», για την αποστράγγιση των υδάτων από τις βαλτώδεις περιοχές της κοιλάδας μεταξύ των λόφων του Παλατίν, του Καπιτωλίνου και του Εσκουλίν του ποταμού Τίβερη. Από τότε, η περιοχή αυτή ήταν το κέντρο των δραστηριοτήτων στη Ρώμη. Σήμερα η αγορά είναι γνωστή ως το Forum Romanum, αν και μπορεί να μοιάζει με μια άτακτη συλλογή ερειπίων για τους αμύητους, αλλά με κάποια φαντασία μπορείτε να δείτε τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία να ζωντανεύει μπροστά σας. Τα απομεινάρια πολλών κτιρίων από διαφορετικές περιόδους είναι ορατά με το φόρουμ να είναι γεμάτο με κτίρια επίκεντρα της ζωής των τότε κοινωνιών και κυρίως ναών.Οι τρεις αψίδες θριάμβου που χτίστηκαν στο φόρουμ έγιναν από αυτοκράτορες σε ανάμνηση των νικών τους. Στο φόρουμ ήταν και η σύγκλητος της γερουσίας καθώς και το βήμα της Ρόστρα απ'όπου απεύθυναν λόγο προς το λαό. Μία ψηλή στήλη, η Milliarum Aureum, ήταν τοποθετημένη μπροστά από το ναό του αυτοκράτορα Αύγουστου. Όλες οι αποστάσεις προς τη Ρώμη μετρήθηκαν από αυτή τη στήλη και θεωρούνταν κάτι σαν το σημείο μηδέν της αυτοκρατορίας.

Πρόσβαση: Η Ρωμαϊκή Αγορά βρίσκεται μεταξύ του Καπιτωλίου και του Κολοσσαίου. Ο κοντινότερος σταθμός είναι ο Colosseo (γραμμή B).

Ιστοσελίδα: http://www.forumromanum.org

---

 

Καπιτώλιος Λόφος  (Campidoglio).

Ο λόφος του Καπιτωλίνου είναι ο μικρότερος των επτά λόφων της Ρώμης, αλλά ήταν το θρησκευτικό και πολιτικό κέντρο της πόλης από την ίδρυση της, πριν από περισσότερα από 2500 χρόνια. Σήμερα ο λόφος είναι επίσης γνωστός ως Campidoglio, το ιταλικό όνομα για το λόφο.Πολλοί σημαντικοί ναοί κτίστηκαν  στο λόφο του Καπιτωλίνου από τους Ρωμαίους όπως ο ναός της Ήρας (Juno Moneta), της Αρετής (Virtus) και του Δία (Optimus Maximus Capitolinus) με τον τελευταίο ίσως να είναι ο πιο σημαντικός ναός στην αρχαία Ρώμη.Ο ναός του Δία χτίστηκε το 509 π.Χ. και ήταν σχεδόν όσο μεγάλος όσο ο Παρθενώνας στην Αθήνα. Στο λόφο ήταν επίσης το Tabularium, που χτίστηκε το 79 π.Χ. και χρησιμοποιήθηκε ως το κύριο αρχείο της αυτοκρατορίας. Ο λόφος και ο ναός του Δία ήταν τα σύμβολα της Ρώμης ως «Caput Mundi» δηλαδή της «πρωτεύουσας του κόσμου». Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, η περιοχή έγινε το κέντρο των πολιτικών της κυβέρνησης και πολλά παλάτια χτίστηκαν στο λόφο. Το 1536, όταν ο Κάρολος ο Ε΄ ήθελε να κάνει μία προγραμματισμένη επίσκεψη στη Ρώμη, ο λασπωμένος Καπιτωλίνος λόφος ήταν σε τόσο άσχημη κατάσταση που ο Πάπας Παύλος ο Γ΄ ζήτησε από τον Μιχαήλ Άγγελο να σχεδιάσει μια νέα πλατεία, την Piazza del Campidoglio, συμπεριλαμβανομένου ενός ανασχεδιασμού των υφιστάμενων κτιρίων που περιβάλλουν την πλατεία. Ο Μιχαήλ Άγγελος πρότεινε ένα πρωτότυπο σχέδιο για την πλατεία και επανασχεδίασε την παρακείμενη Palazzo Senatorio, την έδρα της Ρωμαϊκής Συγκλήτου. Ο Μιχαήλ Άγγελος επίσης σχεδίασε μια νέα πρόσοψη για το Palazzo dei Conservatori και ένα νέο κτίριο, το Palazzo Nuovo, που θα κατασκευαζόταν ακριβώς απέναντι από το Palazzo dei Conservatori. Επίσης, στα σχέδια ήταν μια μνημειώδης σκάλα, η Κορντονάτα που οδηγεί από το κάτω μέρος του λόφου προς τη νέα πλατεία. Η κατασκευή της Piazza di Campidoglio ξεκίνησε το 1546, αλλά μόνο η σκάλα στην είσοδο του Palazzo Senatorio ολοκληρώθηκε όταν ο Μιχαήλ Άγγελος πέθανε το 1564. Το έργο ολοκληρώθηκε μόλις τον 17ο αιώνα, αλλά τα περισσότερα από τα σχέδια του Μιχαήλ Αγγέλου εφαρμόστηκαν. Η μακρά, όμορφη σκάλα προς την Piazza del Campidoglio είναι σήμερα γνωστή ως η Κορντονάτα. Είναι διακοσμημένη με αγάλματα από γρανίτη, στην βάση της βρίσκονται δύο αιγυπτιακά λιοντάρια και δύο μεγάλα κλασικά αγάλματα των Κάστορα και του Πολυδεύκη στην κορυφή. Στο κέντρο της πλατείας είναι ένα αντίγραφο ενός έφιππου ανδριάντα του Μάρκου Αυρήλιου. Το πρωτότυπο άγαλμα μπορεί να βρεθεί στο Palazzo Nuovo. Μόνο τρία κτίρια συνορεύουν με την πλατείας. Το ένα στην αριστερή πλευρά που προέρχεται από την Κορντονάτα είναι το Palazzo Nuovo. Το κτίριο αυτό σχεδιάστηκε από τον Μιχαήλ Άγγελο, αλλά τελικά τελείωσε από τους αδελφούς Carlo και Girolamo Rainaldi το 1654. Το 1734, Πάπας Κλήμης ΧΙΙ στέγασε τη συλλογή έργων τέχνης στο Palazzo που ήταν ανοικτή για το κοινό, δημιουργώντας το πρώτο δημόσιο μουσείο του κόσμου. Σήμερα είναι ένα από τα Μουσεία του Καπιτωλίνου, που περιέχει κυρίως κλασική γλυπτική, συμπεριλαμβανομένων και διάσημων έργων όπως ο «Θνήσκων Γαλάτης» και μεγάλα αγάλματα της Αθηνάς και του Άρη. Το κεντρικό κτίριο για την Piazza del Campidoglio είναι το Palazzo Senatorio. Το όνομα προέρχεται από τη λειτουργία του ως έδρα της Γερουσίας μέχρι το 1870, όταν έγινε έδρα του Δήμου της Ρώμης. Χτίστηκε αρχικά ως φρούριο του 11ου αιώνα πάνω από το αρχαίο Tabularium και ανοικοδομήθηκε εκ νέου στο 13ο και 14ο αιώνα. Το υπάρχον σχέδιο είναι μια ελαφρώς προσαρμοσμένη εκδοχή του σχεδίου του 16ου αιώνα από τον Μιχαήλ Άγγελο. Το κτίριο απέναντι από το Palazzo Nuovo είναι το Palazzo dei Conservatori. Ήταν η έδρα της κυβέρνησης της πόλης κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα. Το Palazzo είναι τώρα μέρος του Μουσείων του Καπιτωλίνου, με μια συλλογή που αποτελείται κυρίως από έργα ζωγραφικής και γλυπτικής. Ορισμένα αξιοσημείωτα έργα είναι η λύκαινα που θηλάζει τα δίδυμα Ρέμο και Ρωμύλο και τα κομμάτια από ένα γιγαντιαίο άγαλμα του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου II. Τα μουσεία του Καπιτωλίνου είναι πολύ αξιόλογα και άξια μιας επίσκεψης. Κοντά στην πλατεία του Καπιτωλίνου, στο χώρο του αρχαίου ναού της Ήρας είναι η Σάντα Μαρία στο Αρακοέλι, μια εκκλησία που χτίστηκε πριν τον 6ο αιώνα. Μια μεγάλη σκάλα με 124 σκαλοπάτια οδηγεί στην εκκλησία, στην κορυφή του λόφου του Καπιτωλίνου. Υπάρχει ακόμη μία σκάλα από την πλατεία του Καπιτωλίνου προς το μνημείο του Βιττόριο Εμμανουέλε του Β΄. Το μνημείο, το οποίο είναι επίσης γνωστό ως Il Vittoriano, χτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα και τιμά τον πρώτο βασιλιά της Ιταλίας. Κατά τη διάρκεια της κατασκευής του μνημείου δυστυχώς κατεδαφίστηκαν πολλά ιστορικά κτίρια στο λόφο. Έκει βρίσκεται και το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη της Ιταλίας.

Πρόσβαση: Η Piazza del Campidoglio είναι κοντά στο σταθμό Colosseo στη γραμμή B του μετρό.

---

Λόφος του Παλατιού  (Palatino).

Με ένα παρελθόν που χρονολογείται πριν από την ίδια την πόλη, ο λόφος του Παλατιού κατέχει σημαντική θέση στην ιστορία της Αιώνιας Πόλης. Το Παλατι είναι το κεντρικός των επτά λόφων της Ρώμης. Βρίσκεται ανάμεσα σε αξιοθέατα όπως το Κολοσσαίο και η Ρωμαϊκή Αγορά και στοιχεία από αρχαιολογικές ανασκαφές αποδεικνύουν ότι ο λόφος κατοικήθηκε ήδη από τον 10ο αιώνα π.Χ.Ο λόφος είναι ένας ισχυρός κρίκος στην Ρωμαϊκή μυθολογία. Πιστεύεται ότι σε αυτό το λόφο οι δίδυμοι Ρωμύλος και Ρέμος βρέθηκαν στο Σπήλαιο Lupercal από την λύκαινα μητέρα που τους ανέθρεψε. Όπως και να έχει αυτός ο λόφος είναι το σημείο που αποφασίστηκε να χτίσουν την πόλη.Κατά την εποχή της Δημοκρατικής Ρώμης, ο λόφος του Παλατιού έγινε το μοντέρνο μέρος για να ζει κάποιος και αυτό οφείλεται εν μέρει στην υπέροχη θέα από την κορυφή του λόφου, η οποία εκτείνεται σε ύψος περίπου 70 μέτρα πάνω από την πόλη. Πίστευαν επίσης - σύμφωνα με τους ιστορικούς - ότι ο αέρας ήταν καθαρότερος στην κορυφή του λόφου και ότι εκείνοι που έζησαν πάνω του ήταν λιγότερο πιθανό να έχουν τις ασθένειες της εργατικής τάξης που ανέπνεε στον μολυσμένο αέρα κάτω. Ο Αύγουστος, ο Κικέρων, και ο Μάρκος Αντώνιος είχαν όλοι σπίτια στο λόφο. Αργότερα, χτίστηκαν τα ιδιαίτερα διαμερίσματα των αυτοκρατόρων και έτσι σταδιακά το σύνολο του λόφου καλύφθηκε με αυτοκρατορικά ανάκτορα. Κατά το μεσαίωνα, στο λόφο χτίστηκαν εκκλησίες και μοναστήρια. Μία εποχή, σχεδόν το σύνολο του λόφου ανήκε στον Καρδινάλιο Αλέξανδρο Φαρνέζε (Cardinal Alessandro Farnese), ο οποίος δημιούργησε έναν περίτεχνο βοτανικό κήπο πάνω από τα ερείπια.Στις αρχές του 2007, ένας ιταλός αρχαιολόγος ανέφερε ότι βρέθηκε το σπήλαιο Lupercal, το οποίο νωρίτερα οι Ρωμαίοι είχαν ίσως μετατρέψει σε βωμό, όπως προκύπτει από τους πλουσιοπάροχα διακοσμημένους τοίχους του. Το Παλάτι είναι γεμάτος με αρχαία ερείπια από ανάκτορα και άλλα κτίρια.Στη νότια πλευρά του λόφου, που συνορεύει με το Circus Maximus, βρίσκονται τα ερείπια του παλατιού του Σεπτίμιου Σεβήρου (Septimius Severus), Ρωμαίου αυτοκράτορα μεταξύ 193 και 211 μ.Χ.. Δίπλα στο παλάτι είναι τα ερείπια των Λουτρών του αυτοκράτορα που φέρουν το όνομα του. Βόρεια του ανακτόρου του Σεπτίμιου Σεβήρου είναι το λεγόμενο Στάδιο, χτισμένο σε συνδυασμό με το παρακείμενο παλάτι του Δομιτιανού. Δεν είναι σαφές εάν αυτή η περιοχή ήταν πράγματι ένα δημόσιο ή ιδιωτικό γήπεδο ή είχε χρησιμοποιηθεί ως ιδιωτικός αυτοκρατορικός κήπος. Η καρδιά του Παλατινού λόφου σχηματίστηκε από το παλάτι του Δομιτιανού, το μεγαλύτερο από τα ανάκτορα της Ρώμης, για τρεις αιώνες. Το παλάτι, που χτίστηκε το 81μΧ, κατασκευάστηκε μεταξύ δύο κορυφών. Το παλάτι αποτελείτο από δύο πτέρυγες, μία ιδιωτική, τη Domus Augustana, και μία κοινή, τη Domus Flavia. Στα ερείπια οι δομές αυτές είναι ακόμα εμφανείς. Βορειοδυτικά της Domus Flavia είναι η οικία Livia, ένα από τα καλύτερα διατηρημένα σπίτια του λόφου. Το σπίτι χρονολογείται από τον 1ο αιώνα π.Χ. και ήταν η οικία του αυτοκράτορα Αύγουστου και της γυναίκας του, Λίβιας. Άλλα ερείπια που βρέθηκαν στον Παλατινό περιλαμβάνουν το Ναό του Απόλλωνα και το ναό της Κυβέλης. Στο βόρειο-δυτικό άκρο του Παλατινού Λόφου βρίσκονται τα ερείπια του παλατιού του Τιβερίου (γνωστό και ως παλάτι του Καλιγούλα). Χτισμένο τον 1ο μ.Χ. αιώνα δεν είναι διατηρημένο αρκετά επειδή ο καρδινάλιος Αλέξανδρος Φαρνέζε απέκτησε την έκταση το 1550 και αποφάσισε να συμπληρώσει τα ερείπια και να οικοδομήσει ένα κήπο πάνω τους. Ήταν ο πρώτος βοτανικός κήπος της Ευρώπης, ο οποίος διαθέτει πολλά σπάνια φυτά.

Πρόσβαση: Το Παλάτι βρίσκεται μεταξύ του Κολοσσαίου και του Circus Maximus. Ο σταθμός του μετρό Colosseo βρίσκεται περίπου 500 μέτρα από το λόφο.

---

Μουσεία του Βατικανού (Musei Vaticani).

Ξεκίνησε ως μια μικρή συλλογή γλυπτών και με το πέρασμα των αιώνων μετατράπηκε σε ένα συγκρότημα από τα εντυπωσιακότερα μουσεία του κόσμου που χαρακτηρίζεται για τις καλύτερες συλλογές τέχνης στον πλανήτη.Τα Μουσεία του Βατικανού ιδρύθηκαν υπό την αιγίδα των δύο Παπών 18ου αιώνα – Κλήμης  ΙΔ΄ (1769-1774) και Πίος ΣΤ΄ (1775-1799) - ο οποίος ήταν από τους πρώτους υποστηρικτές να ανοίξουν τις συλλογές τέχνης στο ευρύ κοινό. Έτσι λοιπόν το κυρίως κτίριο στο συγκρότημα φέρει το όνομά τους, ως Pio-Clementine Museum.Σήμερα, υπάρχουν 13 μουσεία του Βατικανού σε περίπου 14 παλάτια του συγκροτήματος των Μουσείων του Βατικανού. Το κτιριακό συγκρότημα αξίζει μιαεπίσκεψη από μόνο του για να θαυμάσετε τα δωμάτια και τους διαδρόμους που είναι πλούσια διακοσμημένα με μάρμαρα και τοιχογραφίες. Τα πολλά μουσεία που απαρτίζουν συγκρότημα είναι αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους. Παρ 'όλα αυτά, θα ήταν καλό να διερευνήσετε που θα σας αρέσει περισσότερο σύμφωνα με τις καλλιτεχνικές προτιμήσεις σας για να μην κουραστείτε από το τεράστιο άθλο του να δείτε όλες τις συλλογές. Το Γρηγοριανό Αιγυπτιακό Μουσείο ιδρύθηκε το 1839 από τον Πάπα Γρηγόριο ΙΣΤ΄, ο οποίος είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Αίγυπτο. Διαθέτει εννέα δωμάτια αντικειμένων τέχνης σε σειρά από τον τρίτο αιώνα π.Χ. μέχρι και του τρίτου αιώνα μ.Χ.. Το Γρηγοριανό Ετρουσκικό Μουσείο ιδρύθηκε από τον ίδιο τον Πάπα. Εδώ θα βρείτε σκεύη από την προ-ρωμαϊκή εποχή, όπως τη συλλογή αγγείων terra-cotta. Το πιο εντυπωσιακό της συλλογής είναι μια σειρά από αντικείμενα που βρέθηκαν σε μια νεκρόπολη, μεταξύ των οποίων και ένας θρόνος και μια άμαξα. Η Πινακοθήκη του Βατικανό (Vatican Pinacoteca), ένα από τα νεότερα μουσεία - άνοιξε το 1932. Οι πίνακες έχουν ένα φάσμα ηλικίας από τους 12 μέχρι τους 19 αιώνες και περιλαμβάνονται σε ολόκληρες αίθουσες που εκτίθονται έργα σπουδαίων καλλιτεχνών όπως του Ραφαήλ και του Καραβάτζιο. Υπάρχει επίσης μια μοναδική συλλογή θρησκευτικών εικόνων από τον 15ο έως τον 19ο αιώνα. Το Εθνολογικό Μουσείο της Ιεραποστολής ιδρύθηκε από τον Πίο ΣΤ΄ το 1926 και διαθέτει αντικείμενα της θρησκευτικής φύσης από τις τέσσερις γεωγραφικές περιοχές - Ασία, Ωκεανία, την Αφρική, και Αμερική. Περίπου 80.000 αντικείμενα συνθέτουν μία εντυπωσιακή έκθεση που κάνουν το μουσείο ενδιαφέρον. Οι μεγαλύτερες συλλογές του Μουσείου του Βατικανού είναι εκείνες με την αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή τέχνη. Μερικά από τα πιο διάσημα αντικείμενα τέχνης μπορούν να βρεθούν στο Pio-Clementine μουσείο, όπως το περίφημο το μαρμάρινο Σύμπλεγμα του Λαοκόοντα, ο «Αποξυόμενος» που είναι σωζόμενο ρωμαϊκό μαρμάρινο αντίγραφο του αρχικού έργου του Λύσιππου και του Απόλλωνα του Μπελβεντέρε (Apollo del Belvedere). Ένα άλλο ενδιαφέρον μουσείο με ρωμαϊκή τέχνη είναι το Museo Gregoriano Profano, όπου θα βρείτε έναν αριθμό ρωμαϊκών αντιγράφων της αρχικής ελληνικά αγάλματα. Άλλα μουσεία περιλαμβάνουν το μουσείο Θρησκευτικών έργων Σύγχρονης Τέχνης, που ιδρύθηκε από τον Πάπα Παύλου ΣΤ΄, το 1973 και που εκτείνεται σε 55 δωμάτια(!), το Χριστιανικό Μουσείο που εκθέτει ταπετσαρίες, κεραμικά, μινιατούρες και ψηφιδωτά, το Museo Sacro και το Ιστορικό Μουσείο του Βατικανού, το οποίο προσφέρει μια συναρπαστική εικόνα της μακράς και ταραχώδης ιστορίας του Βατικανού. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά σημεία των Μουσείων του Βατικανού είναι η περίφημη Καπέλα Σιξτίνα (Cappella Sistina), όπου οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν όχι μόνο την εκπληκτική οροφή του Μιχαήλ Αγγέλου αλλά και μια σειρά από άλλα υπέροχα έργα τέχνης, καθώς η τελευταία απόφαση του καλλιτέχνη στο βωμό τοίχο. Θα σας συμβουλεύαμε να έχετε μαζί σας κιάλια για καλύτερη θέα των λεπτομερειών! Αφού έχετε αγοράσει τα εισιτήρια σας και ετοιμάζεστε να εισέλθετε στα μουσεία, μπορείτε να επιλέξετε να ακολουθήσετε μία από τις τέσσερις διαδρομές, που έχουν διάρκεια που κυμαίνεται από μιάμιση ώρα έως και περισσότερο από 5 ώρες. Όλες οι διαδρομές στο τέλος οδηγούν στην Καπέλα Σιξτίνα. Ακόμη και εάν αφιερώσετε πέντε ώρες είναι αδύνατο να δείτε τα πάντα αλλά θα πάρετε μια καλή εικόνα και σίγουρα θα θαυμάσετε όλα τα διάσημα εκθέματα αυτών των καταπληκτικών μουσείων.

Σημειώστε ότι κάθε τελευταία Κυριακή κάθε μήνα η είσοδος είναι δωρεάν αλλά η κοσμοσυρροή είναι τέτοια που δεν θα σας το συνιστούσαμε.

Πρόσβαση: Ο κοντινότερος σταθμός είναι ο Ottaviano San Pietro (γραμμή A) που βρίσκεται περίπου 500 μέτρα από την είσοδο του Βατικανό.

Ιστοσελίδα: http://mv.vatican.va/3_EN/pages/MV_Home.html

---

 

Άγιος Ιωάννης του Λατεράνο (San Giovanni in Laterano).

Ο καθεδρικός ναός, όπου ο Πάπας εδρεύει ως Επίσκοπος της Ρώμης, είναι η βασιλική του Αγίου Ιωάννη στο Λατεράνο. Είναι η παλαιότερη από τις τέσσερις μεγάλες βασιλικές της πόλης. Η γη όπου χτίστηκε ο ναός ανήκε πριν στην οικογένεια Λατεράνι.Ο ναός που βλέπουμε σήμερα χρονολογείται πίσω στο 1646 όταν ο Πάπας Ιννοκέντιος ο Κ΄ ανέθεσε στον αρχιτέκτονα Φραντσέσκο Μπορομίνι (Francesco Borromini) να αποκατασταθεί η βασιλική που ήταν έτοιμη να  καταρρεύσει. Η σημερινή νότια πρόσοψη του προστέθηκε αργότερα και σχεδιάστηκε κατά τον 18ο αιώνα από τον Αλεσάντρο Γκαλιλέι (Alessandro Galilei). Στο διπλανό παλάτι του Λατερανού ήταν η επίσημη κατοικία του Πάπα μέχρι να μετακινηθεί στην Αβινιόν το 1309. Όταν μεταφέρθηκε πίσω στη Ρώμη εγκαταστάθηκε στο Βατικανό, αντί στο παλάτι του Λατερανού. Η εκκλησία ωστόσο παρέμεινε ο κύριος καθεδρικός ναός της Ρώμης. Όταν ο Μπορομίνι ανέλαβε να αποκαταστήσει την εκκλησία, ο σχεδιασμός που έδωσε στη βασιλική ήταν περισσότερο μπαρόκ, ο οποίος ήταν σε πλήρη αντίθεση με αυτόν της παλιάς βασιλικής.Η ανατολική πρόσοψη του Αγίου Ιωάννη είναι ίσως το πιο αναγνωρίσιμο μέρος του. Χρησιμοποιείται σε αρκετές ταινίες, όπως στο «Διακοπές στη Ρώμη». Αυτή η πρόσοψη συμπληρώνεται με τα μεγάλα αγάλματα του Ιησού και των αποστόλων του από λευκή πέτρα. Οι αρχαίες χάλκινες πόρτες πάρθηκαν από τη Curia στο Forum Romanum. Παρά τις δραστικές ανακαινίσεις, συνεχίζουν να υπάρχουν ορισμένες ιστορικές τοιχογραφίες όπως είναι ένα κομμάτι μιας τοιχογραφίας του 14ου αιώνα που απεικονίζει τον Πάπα Βονιφάτιο τον Η΄. Υπάρχει επίσης ένα ξύλινο τραπέζι στο παπικό βωμό που λέγεται ότι είχε χρησιμοποιηθεί από τον Άγιο Πέτρο για να γιορτάσει την Ευχαριστία. Το γοτθικό αρτοφόριο, που χρονολογείται από το 1367, έχει μια μακάβρια χρήση καθώς περιέχει υποτίθεται τις κεφαλές των Αγίων Πέτρου και Παύλου.Στις δώδεκα κόγχες που σχεδίασε ο Μπορομίνι βρίσκονται τα τεράστια αγάλματα των δώδεκα αποστόλων που δημιουργήθηκαν από επιφανείς καλλιτέχνες σε στυλ ροκοκό συμπεριλαμβανομένων του Φραντζεσκο Μοράτι (Francesco Moratti), Αντζελο ντε Ροσι (Angelo de’ Rossi) και του Πιερ Λε Γκρος του νεότερου (Pierre Le Gros the Younger). Υπάρχουν επίσης έξι παπικοί τάφοι μέσα στον Άγιο Ιωάννη. Περιέχουν τα λείψανα του Αλεξάνδρου Γ΄, του Σέργιου Δ΄, του Κλήμη Η΄, του Μαρτίνου Ε΄, του Ιννοκέντιου Γ΄ και του Λεόντιου του Η΄. Μετά τον Λεόντιο Η΄, οι πάπες θάφτηκαν στον ναό του Αγίου Πέτρου. Μια επίσκεψη στην ξεχωριστή λαύρα του ναού είναι επίσης απαραίτητη για να θαυμάσετε τις μοναδικές στήλες και ψηφιδωτά που βρέθηκαν εκεί. Σημειώστε όμως ότι υπάρχει μια μικρή χρέωση για την είσοδο.Επίσης, είναι ξεχωριστό το βαπτιστήριο της βασιλικής, που ιδρύθηκε από τον Κωνσταντίνο Α ' το 315 μ.Χ. και ήταν το πρώτο βαπτιστήριο στη Ρώμη.

Πρόσβαση: Ο ναός βρίσκεται στη Piazza di San Giovanni in Laterano και ο κοντινότερος σταθμός του μετρό είναι ο ομώνυμος San Giovanni (γραμμή A).

---

Λουτρά του Καρακάλλα  (Terme di Caracalla).

Τα Λουτρά του Καρακάλλα ήταν μεγαλύτερα στον κόσμο όταν και ολοκληρώθηκαν το 217μ.Χ. και ήταν σε λειτουργία για περισσότερα από 300 χρόνια. Τα ερείπια από κόκκινα τούβλα των Λουτρών βρίσκονται νοτιοανατολικά του κέντρου της αρχαίας Ρώμης. Τα λουτρά ήταν τεράστια κτίρια, με τεράστιες τοιχογραφίες και θόλους που κάλυπταν τα μεγάλα δωμάτια. Αυτό το τεράστιο συγκρότημα 27 στρεμμάτων στεγάζονταν εγκαταστάσεις με θέσεις για περισσότερα από 1600 άτομα. Σε μια εποχή που γινόταν συνωστισμός και στη Ρώμη υπήρχαν λίγες εγκαταστάσεις υγιεινής, τα περισσότερα από 50 λουτρά της Αυτοκρατορικής Ρώμης διαδραμάτιζαν σημαντικό ρόλο στη ζωή των πολιτών της.Η τελετουργία της κολύμβησης ήταν μια μακρά διαδικασία, αρχίζοντας με ένα ζεστό μπάνιο στη calidarium. Έπειτα επάνω ήταν το χλιαρό Tepidarium, ακολουθούμενο από το κρύο frigidarium. Στη συνέχεια κολυμπούσαν στην natatio, μια ανοικτή πισίνα. Το συγκρότημα ήταν στην πραγματικότητα ένα πολύ-λειτουργικό κέντρο αναψυχής και στέγαζε γυμναστήρια, βιβλιοθήκες, κήπους, αίθουσες τέχνης, εστιατόρια και ακόμη και οίκους ανοχής. Τα Λουτρά του Καρακάλλα ήταν γνωστά για το πλούσια εσωτερικό τους, που χαρακτήριζόταν από καθίσματα από μάρμαρο, ψηφιδωτά που διακοσμούσαν τους τοίχους και δάπεδα, καθώς και τα συντριβάνια και τα αγάλματα που συνέθεταν τον υπέροχο διάκοσμο. Η κατασκευή των Λουτρών του Καρακάλλα άρχισε το 212 μ.Χ. και ολοκληρώθηκε το 217 μ.Χ.. Το συγκρότημα χτίστηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του  αυτοκράτορα Καρακάλλα το επίσημο όνομα του οποίου ήταν Μάρκος Αυρήλιος Αντωνίνους, εξ ου και το αρχικό όνομα των λουτρών, Thermae Antoninianae. Ο αυτοκράτορας πήρε το παρατσούκλι Καρακάλλα κατόπιν ενός Γαλατικού πουκάμισου που φορούσε, αλλά το όνομα αυτό δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ επίσημα. Ο Καρακάλλα ήταν διαβόητος για την δολοφονία του πιο δημοφιλή αδελφού του, Geta. Είναι επίσης γνωστός για την απόφασή του να προσφέρει υπηκοότητα σε όλους τους ελεύθερους κατοίκους της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, κυρίως αποσκοπόντας στην αύξηση των εσόδων από τους φόρους. Ένα πολύπλοκο σύστημα διανομής του νερού εξασφάλιζε σταθερή ροή του νερού από το υδραγωγείο Aqua Marcia. Κάτω από τα κύρια κτίρια ήταν δύο επίπεδα, το ανώτερο χρησιμοποιήθηκε για τις υπηρεσίες και τη θέρμανση του νερού και το κατώτερο χρησιμοποιήθηκε για την αποστράγγιση των υδάτων. Τα λουτρά ήταν πλήρως λειτουργικά μέχρι 537μ.Χ. όταν οι Γότθοι, κατέστρεψαν το υδραγωγείο και διέκοψαν την παροχή νερού. Στην παρακμή των λουτρών συνετέλεσαν, η αμέλεια, οι λεηλασίες και ένας σεισμός που μετέτρεψε αυτό το μεγάλο αρχιτεκτονικό συγκρότημα σε ερείπια. Ακόμη και σε ερείπια τα λουτρά εντυπωσιάζουν τους επισκέπτες από το μεγαλείο που εκπνέουν.

Πρόσβαση: Βρίσκονται στη Via delle Terme di Caracalla στη νότια πλευρά του Κολοσσαίου. Ο κοντινότερος σταθμός του μετρό είναι ο Circo Massimo (γραμμή B).

---

Κατακόμβες Αγίου Καλλίστου  (Catacombe di San Callisto).

Οι κατακόμβες της Ρώμης αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ιστορίας της πόλης, αλλά και του χριστιανισμού. Σε ολόκληρη την πόλη υπάρχουν περίπου 40, χρονολογούμενες από τον 2ο αιώνα και είχαν τη χρήση νεκροταφείων αλλά και χώρων λατρείας.Οι Κατακόμβες του Αγίου Καλλίστου θεωρούνται από τις σημαντικότερες της Ρώμης και βρίσκονται στη νότια πλευρά της πόλης, στη Via Appia Antica, κοντά στο παρεκκλήσι του Χριστού Quo Vadis. Πήραν το όνομά τους από το διάκονο Callistus και εδώ θάφτηκαν στις αρχές του 3ου αι δεκάδες μάρτυρες, 16 πάπες και πολλοί Χριστιανοί. Ανάμεσα τους λέγεται ότι είναι θαμμένος και ο πάπας Ζεφύριος, ο Άγιος Τάρσιος και ο νεαρός μάρτυρας Ευχάριστος.Οι κατακόμβες έχουν τέσσερα επίπεδα και συνολικό μήκος 20 χμ. Οι ξεναγοί μιλούν αγγλικά και καθοδηγούν τους επισκέπτες μέσα από τις κρύπτες και τις διαμορφωμένες αίθουσες που λειτουργούν ως γκαλερί. Περισσότερες πληροφορίες για την επίσκεψή σας εκεί μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του.

Ιστοσελίδα: http://www.catacombe.roma.it/index.html

---

 

Πλατεία Δημοκρατίας  (Piazza della Repubblica).

Η Πλατεία Δημοκρατίας είναι μια ημικύκλια πλατεία στη Ρώμη δίπλα στον σταθμό Termini. Χτίστηκε το 1887-1898 από τον Gaetano Koch. Το προηγούμενο όνομα της πλατείας, Piazza dell’ Esedra, προήλθε από τη μεγάλη εξέδρα των λουτρών του Διοκλητιανού, η οποία και έδωσε ουσιαστικά στην πλατεία το σχήμα που έχει. Το όνομα Piazza della Repubblica δόθηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αν και το επίσημο όνομα της είναι ακόμα Piazza dell’ Esedra. Το συντριβάνι που δεσπόζει στο κέντρο της, ήταν αρχικά το συντριβάνι Aqua Pia, το οποίο ήταν συνδεδεμένο με το υδραγωγείο Aqua Marcia δημιουργήθηκε το 1888 από τον Alessandro Guerrieri και απεικονίζει τέσσερα χάλκινα λιοντάρια. Τα λιοντάρια αυτά αντικαταστάθηκαν με αγάλματα Ναϊάδων του Mario Rutelli από το Παλέρμο το 1901, προπάππο του πολιτικού και πρώην δημάρχου της πόλης Francesco Rutelli.

---

Εθνικό Ρωμαϊκό Μουσείο  (Museo Nazionale Romano).

Πρόκειται για ένα μουσείο που αποτελείται από 4 διαφορετικά αξιοθέατα μέσα στη Ρώμη. Το Παλάτσο Μάσιμο στις Θέρμες (Palazzo Massimo alle Terme), το Παλάτσο Αλτέμπς (Palazzo Altemps), τα Λουτρά του Διοκλητιανού (Therm di Diocleziano) και την Κρύπτη του Μπάλμπι (Crypta Balbi). Ιδρύθηκε το 1889 και σκοπός του ήταν να στεγάσει τα ευρήματα από τις ανασκαφές μετά των ένωση της Ρώμης στο βασίλειο της Ιταλίας.

---

Παλάτσο Μάσιμο (Palazzo Massimo).

Στεγάζει μία από τις ωραιότερες συλλογές αρχαίας ρωμαϊκής τέχνης μεταξύ του 2ου αιώνα π.Χ. και του 5ου αιώνα μ.Χ. Η συλλογή περιλαμβάνει πίνακες, μωσαϊκά και ψηφιδωτά, γλυπτά, νομίσματα, κοσμήματα και άλλα αντικείμενα της εποχής. Βρίσκεται πολύ κοντά στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό.

---

Παλάτσο Αλτέμπς (Palazzo Altemps).

Αυτό το παλάτσο είναι ένα έξοχο παράδειγμα Αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής στη Ρώμη. Από το 1997 είναι μέρος του Εθνικού Ρωμαϊκού Μουσείου. Το μουσείο στεγάζει συλλογές αρχαίων ελληνικών και ρωμαϊκών γλυπτών που κατά τη διάρκεια της αναγέννησης τον 16ο και 17ο αιώνα ανήκαν σε οικογένειες της ρωμαϊκής αριστοκρατίας. Ανάμεσα στα κορυφάια έργα που μπορείτε να θαυμάσετε είναι ο θρόνος του Λουντοβίσι (Trono Ludovisi) καθώς και ο τείχος που αναπαριστά τις 10 πληγές του Φαραώ και την έξοδο από την Αίγυπτο.

---

Τα Λουτρά του Διοκλητιανού (Therme Di Diocleziano).

Πολλά από τα ευρύματα στα Λουτρά μεταφέρθηκαν στο Παλάτσο Μάσιμο και έχει γίνει μια καθολική ανακατασκευή του συμπλέγματος των λουτρών που ήταν  τα μεγαλύτερα που χτίστηκαν ποτέ στη Ρώμη. Αποπερατώθηκαν μεταξύ του 298 και 306 μ.Χ. και εκτείνονται σε έκταση πάνω από 130,000 τετραγωνικά μέτρα και μπορούσαν να εξυπηρετήσουν περισσότερους από 3000 επισκέπτες ταυτόχρονα. Το σύμπλεγμα είχε επιπλέον, γυμναστήρια, βιβλιοθήκες, μία πισίνα με έκταση 3500 τετραγωνικά μέτρα και τα δωμάτια που αποτελούν την καρδιά των λουτρών, το φριγκιντάριουμ (frigidarium) που είναι το κρύο λουτρό, το τεπιντάριουμ (tepidarium) που είναι το χλιαρό λουτρό και το καλιντάριουμ (calidarium) που είναι το ζεστό λουτρό. Τα ζεστά λουτρά περιήλθαν στην κατοχή των μοναχών με απόφαση του Πάπα Πίου IV το 1561 και ήταν και αυτά που ο Μιχαήλ Άγγελος τα μετέτρεψε στο Βασιλικό ναό της Αγίας Μαρίας των Αγγέλων και των Χριστιανών Μαρτύρων καθώς και το Μοναστήρι του τάγματος των Carthusian σύλληψης επίσης του ίδιου κατόπιν της γενναίας προσφοράς του Πάπα Κλημεντίου VIII το 1595.

---

Κρύπτη του Μπάλμπι (Cripta Balbi).

Η κρύπτη αυτή συμβολίζει εξαίσια την ανάπτυξη της ρωμαϊκής κοινωνίας και του αστικού ιστού από την αρχαιότητα έως και τη σύγχρονη εποχή. Πρόκειται για ένα οικοδομικό τετράγων στο ιστορικό κέντρο της Ρώμης όπου εκεί στεκόταν κατά τους αρχαίους χρόνους μέσα σε μία μεγάλη στοά βρισκόταν η Κρύπτη του Μπάλμπους, ένα θέατρο όπου ο Κορνήλιος Μπάλμπους έχτισε το 13 π.Χ. Στην ανατολική πλευρά της στοάς, η οποία περιλαμβάνεται στην περίμετρο του σύγχρονου οικοδομικού τετραγώνου, υπάρχουν σειρές αρχαίων στύλων που προδίδουν σειρά κτιρίων που αντιπροσωπεύουν την Ρώμη του αυτοκράτορα Σεπτίμιου Σέβηρου και η πρόσβαση είναι περιορισμένη. Η έκθεση συνεχίζει με τα κτίρια τα οποία ανεγέρθηκαν το ένα επάνω στα άλλα κατά την πάροδο των αιώνων και των εποχών. Μία έκθεση που θα σας λύσει το μυστήριο πως μία πόλη που έχει το προσωνύμιο “αιώνια” κατάφερε να μεταμορφώνεται κάθε φορά σύμφωνα με τις ανάγκες των κατοίκων της εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Ιστοσελίδα: http://archeoroma.beniculturali.it/en/node/482

---

 

Τραστέβερε  (Trastevere).

Η συνοικία Trastevere είναι η πιο γραφική περιοχή της Ρώμης. Στενά σοκάκια, χρωματιστά σπίτια και ατμόσφαιρα ρομαντισμού σε μια πολύ όμορφη περιοχή που διατηρεί το χαρακτήρα της. Υπάρχουν επίσης αρκετά εστιατόρια και καφέ. Μη παραλείψετε να επισκεφτείτε την περίφημη Santa Maria του Τραστέβερε.

---

Τα Λουτρά του Διοκλητιανού.

Τα Λουτρά του Διοκλητιανού ήταν τα μεγαλύτερα δημόσια λουτρά στην αρχαία Ρώμη. Παρά το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος της αρχικής δομής έχει καταστραφεί, κάποια από τα ερείπια των λουτρών είναι πλέον μέρος του Εθνικού Μουσείου της Ρώμης. Αρκετά ζωγραφισμένα μνήματα μετακινήθηκαν και ανακατασκευάστηκαν μέσα στα λουτρά τα οποία μπορείτε να δείτε κατά την επίσκεψή σας στα λουτρά.

Σημείωση: Τα λουτρά είναι ανοιχτά κάθε μέρα εκτός Δευτέρας.

---

Πλατεία Μπαρμπερίνι (Piazza Barberini).

Η Πιάτσα Μπαρμπερίνι (Piazza Barberini) είναι μια πλατεία, που πήρε το όνομα της από το παρακείμενο Παλάτι (Palazzo Barberini). Βρίσκεται στον Κυρινάλιο Λόφο έναν από τους επτά λόφους της Ρώμης, στη συμβολή πολλών πολυσύχναστων δρόμων της Αιώνιας Πόλης ενώ αποτελεί το σημείο εκκίνησης για την φημισμένης πολυσύχναστη οδό Βία Βένετο.Στο κέντρο της πλατείας δεσπόζει το συντριβάνι Fontana del Tritone, που χτίστηκε το 1643 με εντολή του Πάπα Ουρβάνου VIII και είναι ένα από τα πολλά αριστουργήματα του γλύπτη Bernini. Στο σιντριβάνι απεικονίζονται τέσσερα δελφίνια να κρατούν μια ανοιχτή αχιβάδα πάνω στην οποία κάθεται ένας Τρίτων.Σε μικρή απόσταση από την πλατεία βρίσκεται και το Palazzo Barberini, ένα υπέροχο μπαρόκ παλάτι που σήμερα στεγάζει την Εθνική Πινακοθήκη Αρχαίας Τέχνης,μία από τις σημαντικότερες συλλογές ζωγραφικής στην Ιταλία.

---

Παλάτι Μπαρμπερίνι (Palazzo Barberini).

            

Το Παλάτι (Palazzo Barberini) σχεδιάστηκε για τον Πάπα Ουρβάνο Η' μέλος της οικογένειας Barberini, από τον Ιταλό αρχιτέκτονα του 16ου αιώνα Carlo Maderno. Οι επισκέπτες μπορούν να επισκεφτούν το περίφημο Παλάτσο Μπαρμπερίνι στο οποίο βρίσκονται θαυμάσιες συλλογές αναγεννησιακών και μπαρόκ έργων ζωγραφικής. Η είσοδος στο μουσείο βρίσκεται πολύ κοντά στη Via delle Quattro Fontane 13.

---

Πλατεία Κάμπο ντε Φιόρι  (Piazza di Campo dei Fiori).

Η πλατεία Κάμπο ντε Φιόρι (Campo de' Fiori) βρίσκεται στο κέντρο της Ρώμης, κοντά στην πιάτσα Ναβόνα. Είναι πολύ τουριστική, όμως είναι και ένα μέρος για να ζήσετε λίγο την καθημερινότητα της πόλης, καθώς είναι γεμάτη πολύχρωμους πάγκους λαϊκής αγοράς µε ότι τραβάει η όρεξή σας. Το όνομα Campo de' Fiori που μεταφράζεται κυριολεκτικά από τα Ιταλικά και σημαίνει "Πεδίο Λουλουδιών". Το όνομα χρονολογείται από τον Μεσαίωνα όταν η περιοχή ήταν λιβάδι.

---

Βίλα Farnesina

Οι επισκέπτες που θέλουν να ρίξουν μια ματιά στο πώς έζησαν οι πλούσιοι κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης μπορεί να θέλουν να επισκεφθούν το Villa  Farnesina, μια βίλα που βρίσκεται στην περιοχή Trastevere. Η Villa Farnesina είναι γνωστή για τις τοιχογραφίες που απεικονίζουν τους μύθους του Cupid και της Ψυχής που ζωγράφισαν ο Raphael. Έργα διαφόρων άλλων καλλιτεχνών ανατέθηκαν από έναν τραπεζίτη που ήταν επίσης παπικός ταμίας και ο οποίος είχε χτίσει τη βίλα το 1506.

---

Σάντα Μαρία στο Τραστέβερε.

Η Σάντα Μαρία στο Τραστέβερε είναι μια από τις παλαιότερες εκκλησίες στη Ρώμη, με τους περισσότερους ιστορικούς να πιστεύουν ότι χτίστηκε για πρώτη φορά τον 4ο αιώνα. Η εκκλησία έχει εντυπωσιακά ψηφιδωτά από τον 12ο και τον 13ο αιώνα. έχει διευρυνθεί και αποκατασταθεί με τα χρόνια. Βρίσκεται στη δημοφιλή γειτονιά Trastevere, η ατμοσφαιρική πλατεία της ενισχύεται από τα ψηφιδωτά στην πρόσοψη, ειδικά τη νύχτα όταν φωτίζεται η εκκλησία και ο πύργος της.

---

Ostia Antica.

Το Ostia Antica είναι ένας σημαντικός αρχαιολογικός χώρος που κάποτε ήταν το λιμάνι της Ρώμης. Βρίσκεται λιγότερο από 20 μίλια από τη Ρώμη στις εκβολές του ποταμού Τίβερη. Ο χώρος έχει καλά διατηρημένα αρχαία κτίρια, μερικά από τα οποία χρονολογούνται στον τέταρτο αιώνα π.Χ. Το Ostia Antica είναι γνωστό  για τις εξαιρετικές τοιχογραφίες και ψηφιδωτά σε αυτά τα παλιά κτίρια, καθώς και για τις αρχαίες δημόσιες τουαλέτες που μετέτρεψαν τα μπάνια σε κοινωνικό περιβάλλον.

---

Βασιλική του San Clemente.

Βρίσκεται λίγα μόλις τετράγωνα από το Κολοσσαίο, η Βασιλική του San Clemente του 12ου αιώνα είναι χτισμένη στην κορυφή μιας εκκλησίας του 4ου αιώνα και ενός παλαιότερου ρωμαϊκού ναού. Η σημερινή εκκλησία φημίζεται για τις υπέροχες τοιχογραφίες και τα ψηφιδωτά της. Με χρέωση εισόδου, μπορείτε να εξερευνήσετε τις ανασκαφές των κάτω δύο επιπέδων, που είναι ένα συναρπαστικό ταξίδι στην ιστορία της Ρώμης.

---

Σαν Τζιοβάνι στο Λατερανό.

Το San Giovanni in Laterano (St. John Lateran) είναι μία από τις τέσσερις μεγάλες βασιλικές στη Ρώμη. Αφιερωμένο στον Ιωάννη τον Βαπτιστή και τον Ιωάννη τον Ευαγγελιστή, είναι ο καθεδρικός ναός για τον αρχιεπίσκοπο της Ρώμης και τον Πάπα. Πιστεύεται ότι είναι η πρώτη καθολική εκκλησία που χτίστηκε στη Ρώμη. Το εξωτερικό του δεν φαίνεται τόσο περίτεχνο όσο άλλες εκκλησίες, αλλά στο εσωτερικό του είναι όμορφα διακοσμημένο, με στολίδια τοίχου, κίονες, ψηφιδωτά και πίνακες ζωγραφικής.

---

Βασιλική της Σάντα Μαρία Ματζόρε.

Η Βασιλική της Santa Maria Maggiore, που ιδρύθηκε τον 4ο αιώνα, θεωρείται μια από τις σημαντικότερες καθολικές εκκλησίες στη Ρώμη. Το εξωτερικό του 18ου αιώνα κρύβει έναν από τους καλύτερα διατηρημένους βυζαντινούς εσωτερικούς χώρους της πόλης. Οι ταξιδιώτες που βρίσκονται στη Ρώμη στις 5 Αυγούστου μπορεί να θέλουν να παρακολουθήσουν τον εορτασμό του Θαύματος του Χιονιού όταν χιλιάδες λευκά πέταλα πέφτουν από το ταβάνι.

---

Domus Aurea.

Εάν γνωρίζετε μόνο ένα πράγμα για τον αυτοκράτορα Νερό, ξέρετε αυτό: ο άντρας φημίστηκε για απίστευτες πράξεις αυτοαποκλεισμού. Ο Domus Aurea είναι η χρυσή αυτοκρατορική του περιουσία, μια απόδειξη για τη φανερή φήμη του και ποια ήταν τα πιο αισθητικά συντριπτικά κτίρια εκείνη την εποχή. Τώρα ένας ενεργός αρχαιολογικός χώρος, οι ψηφιακές ανακατασκευές του πώς θα ήταν τα ερείπια στην ακμή του (σκεφτείτε περίπλοκα ψηφιδωτά, λαμπερές τεχνητές λίμνες και πολύχρωμες τοιχογραφίες) επιτρέπουν στους επισκέπτες να ρίξουν μια ματιά στο μυαλό του πλούσιου αυτοκράτορα Νέρο.

---

Σίρκο Μάσιμο.

Το σπίτι των αγώνων με άρμα τον 6ο αιώνα, ο Circo Massimo κάποτε είχε μέχρι 250.000 θεατές και ήταν ένας από τους σημαντικότερους δημόσιους χώρους στη Ρώμη. Πάνω από τους αγώνες, φιλοξένησε επίσης κλασικές μάχες μονομάχων μπροστά από τα βρυχηθμένα πλήθη. Σήμερα, η πόλη εξακολουθεί να διοργανώνει μεγάλες υπαίθριες συναυλίες στο χώρο, που βρίσκεται στη βάση των Παλατίνων και των Aventine Hills, και οι δύο προσφέρουν πανοραμική θέα στην αρχαία πόλη. Αυτή η μικρή περιοδεία επισκέπτεται επίσης το Terme di Caracalla πριν κατευθυνθεί στο στάδιο.

---

Μουσείο του Ara Pacis.

Το Ara Pacis (βωμός της ειρήνης) είναι ένα μεγάλο μαρμάρινο γλυπτό που χτίστηκε το 9 π.Χ. κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αυτοκράτορα Αυγούστου.  Ως πρώτος αυτοκράτορας της Ρώμης, ο Αύγουστος οδήγησε τη μετάβασή του από μια δημοκρατία σε μια αυτοκρατορία μετά τη δολοφονία του μεγάλου θείου του, του Julius Caesar,οδηγώντας σε μια από τις μεγαλύτερες εποχές σχετικής ειρήνης στη ρωμαϊκή ιστορία. Ο βωμός στεγάζεται τώρα μέσα στο Μουσείο Ara Pacis, ένα σύγχρονο γυάλινο κτίριο (το μοναδικό χτισμένο στο ιστορικό κέντρο της Ρώμης από τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο) που σχεδιάστηκε από τον Αμερικανό αρχιτέκτονα Richard Meier.

---

Φλωρεντία

Πληθυσμός: 370.702

Περιγραφή: Η Φλωρεντία βρίσκεται στην κεντρική Ιταλία και είναι η πρωτεύουσα της Τοσκάνης. Αριθμεί περισσότερους από 360 χιλιάδες κατοίκους, τη διασχίζει ο ποταμός Αρνό και την περιτριγυρίζουν μικροί λόφοι. Είναι παγκοσμίως γνωστή για το ιστορικό κέντρο της το οποίο είναι ένα πανέμορφο μουσείο. Λόγω των ιστορικών κτιρίων και των μνημείων, η περιοχή έχει χαρακτηριστεί ως Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Στην Φλωρεντία μπορείτε να ζήσετε την ατμόσφαιρα την αναγεννησιακής περιόδου και να επισκεφτείτε μερικά από τα πιο ωραία και ενδιαφέροντα μουσεία όπως την Uffizi Gallery και την Accademia Gallery όπου και μπορείτε να θαυμάσετε τον "Δαυίδ" του Μιχαήλ Άγγελου και να δείτε τα παγκοσμίως γνωστά μνημεία της πόλης όπως το Ponte Vecchio Πόντε Βέκιο (μτφ. Παλιά Γέφυρα) , το Καθεδρικό της Santa Maria del Fiore (Duomo) και πολλά άλλα.

---

Αξιοθέατα στη Φλωρεντία

Σάντα Μαρία Νοβέλα

Παρόλο που αυτή η Δομινικανή εκκλησία έχει τη γνωστή ριγέ πρόσοψη από ένθετο μάρμαρο που φοριέται από πολλές άλλες εκκλησίες στη Φλωρεντία , εδώ έχει ερμηνευτεί αρκετά διαφορετικά, εντοπίζοντας χαριτωμένα καμπύλα σχέδια, απομιμήσεις παραθύρων και επισημαίνοντας σειρές καμάρες στην κάτω ιστορία. Η τέχνη συνεχίζεται στο εσωτερικό, με μερικές από τις καλύτερες τοιχογραφίες της πόλης, από δασκάλους όπως Masaccio, Giotto, Domenico Ghirlandaio, Lippi, Paolo Uccello, και σαν να μην ήταν αρκετό, ένα ολόκληρο παρεκκλήσι είναι επενδεδυμένο με τις τοιχογραφίες του Andrea di Bonaiuto, μερικοί από τα μεγαλύτερα έργα τέχνης της Ιταλίας του 14ου αιώνα. Εκτός από τις τοιχογραφίες είναι ένας μαρμάρινος άμβωνας σχεδιασμένος από τον Brunelleschi, τον ξύλινο σταυρό του, τη Rosary Madonna του Vasari ,και ένα χάλκινο από τον Lorenzo Ghiberti. Σταματήστε στο ιστορικό φαρμακείο του μοναστηριού, όπου πουλάνε βότανα και ανθικά λοσιόν.

---

Ακαδημία Καλών Τεχνών Φλωρεντίας (Galleria dell' Accademia)

Το 1784, ο Μεγάλος Δούκας της Τοσκάνης, Pietro Leopoldo, μετέτρεψε τη μονή του San Matteo και το μοναστήρι του San Niccolò di Cafaggio για να στεγάσει την Πινακοθήκη, ώστε οι μαθητές του γειτονικού Accademia delle Belle Arti (Ακαδημία Καλών Τεχνών) να μπορούν να μελετήσουν τα σπουδαία έργα. Σήμερα η πλειοψηφία των επισκεπτών θέλει απλά να δει τον Δαβίδ του Μιχαήλ Αγγέλου. Αναμφίβολα το πιο διάσημο γλυπτό του κόσμου, το μουσείο στεγάζει επίσης πέντε άλλα γλυπτά του Μικελάντζελο - τους τέσσερις ημιτελής Κρατουμένους της φυλακής του Άγιου Ματθαίου - και μια συλλογή από αναγεννησιακά και γοτθικά έργα ζωγραφικής που κάποτε ήταν στις συλλογές των Μεδίκων. Ο Δαβίδ του Μιχαήλ Αγγέλου ήρθε στο μουσείο το 1873 και μεταφέρθηκε από την πλατεία Piazza della Signoria, για την καλύτερη διατήρηση του. Ένα αντίγραφο του αγάλματος στέκεται ακόμα στην πλατεία Piazza della Signoria. Παρά την οικειότητα της εικόνας του αγάλματος, από το μέγεθος του και μόνο το μαρμάρινο άγαλμα προκαλεί την έκπληξη καθώς είναι ψηλότερο από 5 μέτρα. Αυτό το έργο τέχνης που έμελλε να καθορίσει, μαζί με την Πιετά που βρίσκεται στο Βατικανό, τη φήμη του Μιχαήλ Άγγελου ως τον κυριότερο γλύπτη της εποχής του, χρειάστηκε τρία χρόνια για να ολοκληρωθεί. Ο Δαυίδ προοριζόταν ανέκαθεν ως ένα υπαίθριο γλυπτό, γεγονός που εξηγεί κάποιες από τις φυσικές στρεβλώσεις που είναι εμφανής στο άγαλμα, όπως τα υπερβολικά μεγάλα χέρια και κεφάλι. Ακόμα και τα μάτια που όταν εξεταστούν από το δάπεδο φαίνονται τέλεια, από το επίπεδο των ματιών του αγάλματος αλληθωρίζουν. Μεταξύ των άλλων έργων που στεγάζονται στη Galleria είναι το πρωτότυπο γύψινο έργο του Giambologna, ο βιασμός της Σαβίνοι ( το πρωτότυπο μαρμάρινο βρίσκεται στη Loggia dei Lanzi στην πλατεία Piazza della Signoria). Επίσης θα δείτε την Παναγιά με το παιδί και την Παναγία της Θάλασσας του Μποτιτσέλι καθώς και μερικά έργα του Perugino, των Φιλιππινέζων Lippi, Pontormo, Domenico Ghirlandaio και Bronzino. Υπάρχει επίσης μια εκτενή συλλογή από γύψινα μοντέλα του 18ου αιώνα, καθώς και θρησκευτικά έργα του αρχές του 13ου αιώνα των Giovanni di Milano, των αδελφών Orcagna, του Taddeo Gaddi και άλλων οπαδών του Giotto. Πρόσφατα, η προσφιλής συλλογή μουσικών οργάνων από το Ωδείο «Luigi Cherubini» έχει προστεθεί στη συλλογή και πλουτίζει τα αξιοθέατα του μουσείου.

Πρόσβαση: Η γκαλερία βρίσκεται μόλις 100 μέτρα από την Piazza di San Marco όπου εξυπηρετείτε από πολυάριθμες γραμμές λεωφορείου.

Ιστοσελίδα: http://www.gallerieaccademia.org/sito/ing_museo.htm

---

San Miniato al Monte

Η θέα της επένδυσης του πράσινου και του λευκού μαρμάρου του San Miniato al Monte αξίζει τη μικρή ανάβαση πέρα ​​από την αγαπημένη άποψη της Φλωρεντίας, Piazzale Michelangiolo(ή μπορείτε να μείνετε στο λεωφορείο για να οδηγήσετε εκεί). Αυτή ήταν η πρώτη φορά που αυτό το δραματικό εφέ χρησιμοποιήθηκε στη Φλωρεντία, όπου έγινε σύντομα η πιο δημοφιλής διακόσμηση πρόσοψης. Αλλά σε αντίθεση με τις τελευταίες προσόψεις, αυτό φτάνει σε ένα μεγάλο χρυσό μωσαϊκό. Το φαινόμενο του portico ανατρέχει στην κλασική ρωμαϊκή αρχιτεκτονική και τα ψηφιδωτά εμπνέονται από βυζαντινούς ρυθμούς, και οι δύο επιρροές που συνδυάζονται με το νέο αρχιτεκτονικό στιλ της Τοσκάνης. Στο εσωτερικό, υπάρχει ένας ευρύχωρος ανοιχτός κλίτος, με ψηφιδωτό δάπεδο και βαμμένη ξύλινη οροφή, που καταλήγει σε ένα υπέροχο αναγεννησιακό παρεκκλήσι κάτω από ένα τζάμι μπλε και άσπρο τερακότα. Περισσότερα ψηφιδωτά βυζαντινού στιλ, μαρμάρινος άμβωνας του 12ου αιώνα και η διακοσμημένη οθόνη χορωδίας είναι όλα τα κυριότερα σημεία, αλλά ακόμη πιο εξαιρετική είναι η ιερή. Οι τοίχοι του είναι επενδεδυμένοι με τα ζωντανά πάνελ του Spinello Aretino 'Η ζωή του Αγίου Βενέδικτου . Είναι από τα πιο υπέροχα δωμάτια στη Φλωρεντία, και ισούται με εκείνα σε οποιοδήποτε παλάτι.

Διεύθυνση: Via delle Porte Sante, 34, Φλωρεντία

---

Palazzo Pitti (Pitti Palace) και Boboli Gardens

Μια μέρα στο συγκρότημα Pitti Palace (και θα μπορούσατε να περάσετε μια μέρα βλέποντας τα όλα) σας δίνει μια μικρή γεύση από τα πολλά πράγματα που έχει να προσφέρει η Φλωρεντία: μια εξαιρετική γκαλερί τέχνης, ένα παλάτι Medici, χειροτεχνία της Φλωρεντίας, μουσεία, ιστορία, βασιλικά διαμερίσματα , και ένας από τους κορυφαίους κήπους της Ιταλίας. Εάν μια μέρα δεν είναι ακριβώς αυτό που είχατε στο μυαλό σας, τουλάχιστον περιηγηθείτε στο παλάτι για να δείτε τα Royal Apartments και τα πολυτελή δωμάτια, όπου θα βρείτε πίνακες ζωγραφικής από τους Raphael, Titian, Rubens, Tintoretto και άλλους δασκάλους - μια συλλογή σχεδόν ανταγωνίζονται το Uffizi - δεν κρέμονται σε στυλ γκαλερί, αλλά ως διακόσμηση για δωμάτια σχεδιασμένα για διασκέδαση και εμφάνιση. Πίσω από το παλάτι απλώνεται ο κήπος Boboli. Ο Μεγάλος Δούκας Cosimo I δεν έφυγε χωρίς έξοδα, και το αποτέλεσμα έγινε το μοντέλο για βασιλικούς κήπους σε όλη την Ευρώπη(συμπεριλαμβανομένων των Βερσαλλιών ). Ακόμα όμορφα περιποιημένοι, οι κήποι ανεβαίνουν σε βεράντες που αποκαλύπτουν ολοένα και μεγαλύτερη θέα στην πόλη. Παντού υπάρχουν σιντριβάνια και αγαλματίδια, ένα ψεύτικο σπήλαιο λαξευμένο στην πλαγιά του λόφου, λαβύρινθος, επίσημα κρεβάτια, ακόμη και ένα αμφιθέατρο στην τρύπα του λατομείου που έμεινε από την αφαίρεση πέτρας για την κατασκευή του παλατιού.

---

Βαπτιστήριο του Αγίου Ιωάννη (Battistero di San Giovanni)

Το Βαπτιστήριο, αφιερωμένο στον πολιούχο άγιο της Φλωρεντίας, έχει ένα οκτάγωνο σχέδιο και ένα οκτάγωνο φανό?? με τρούλο. Στο εξωτερικό είναι ενδεδυμένο με έγχρωμο μάρμαρο με γεωμετρικά σχέδια, λευκό μάρμαρο Καράρα και πράσινο μάρμαρο Πράτο, που είναι τυπικά της αρχιτεκτονικής της Φλωρεντίας. Στις τρεις πλευρές υπάρχουν τρεις μεγάλες πόρτες που είναι διάσημες για τις διακοσμήσεις τους. Οι παλιότερες είναι οι Νότιες Πόρτες κατασκευασμένες από τον Αντρέα Πισάνο γύρω στο 1330 (με θέα την Οδό ντει Καλζαιουόλι). Οι πόρτες αποτελούνται από 28 τετράφυλλα φατνώματα, που απεικονίζουν σκηνές από τη ζωή του Αγίου Ιωάννη. Οι Βόρειες Πόρτες κατασκευάστηκαν από τον Λορέντζο Γκιμπέρτι (1403-1424) και αφηγούνται «Ιστορίες της Ζωής και των Παθών του Χριστού» παρμένες από την Καινή Διαθήκη. Οι πόρτες μπροστά από τον Τρούλο είναι οι όμορφες χρυσές Πόρτες του Παραδείσου, επίσης κατασκευασμένες από τον Γκιμπέρτι, και απεικονίζουν σκηνές από την Παλαιά Διαθήκη. Επάνω από τις Πόρτες ήταν στημένες τρεις διαφορετικές ομάδες αγαλμάτων: επάνω από τις Νότιες Πόρτες τα περίφημα μπρούτζινα απεικόνιζαν τον «Αποκεφαλισμό του Αγίου Ιωάννη» φτιαγμένα από τον Βιτσέντζο Ντάντι, τα οποία αποκαταστάθηκαν το 2008 και τώρα εκτίθενται στην «Όπερα του Μουσείου του Τρούλου» (΄Οπερα ντελ Ντουόμο). Πάνω από τις Βόρειες Πόρτες υπήρχε η ομάδα των μαρμάρινων αγαλμάτων φτιαγμένα από τον Τζιοβάννι Φραντζέσκο Ρουστίτσι, και απεικόνιζαν τον Ιωάννη τον Βαπτιστή να κηρύττει στους Φαρισαίους και Σαδδουκαίους (1506-1511). Πάνω από τις Πόρτες του Παραδείσου ήταν η «Βάφτιση του Χριστού» του Αντρέα Σανσοβίνο και ένας ΄Αγγελος του Ιννοσένζο Σπινάτσι, που προστέθηκε το 1792. Το εσωτερικό αξίζει μια ειδική επίσκεψη για τα όμορφα μωσαϊκά του 13ου αιώνα πάνω από τον τρούλο, το μαγευτικό μωσαϊκό μαρμάρινο λιθόστρωτο με γεωμετρικά σχέδια και ανατολίτικα ζωδιακά μοτίβα. Υπάρχει επίσης η μνημειακή τύμβος του Μπαλαντασσάρε Κόζα-Αντιπόπε Τζούλιους ΧΧΙΙΙ. Φτιαγμένο από τον Ντονατέλλο και Μεκελότσο μεταξύ 1422 και 1428. Στις αρχές του 14ου αιώνα η Τέχνη του Καλιμάλα – Συντεχνία Εμπόρων Μαλλιού – ανακοίνωσε έναν δημόσιο διαγωνισμό για το σχεδιασμό των Βόρειων Πορτών του Βαπτιστηρίου. Πολλοί καλλιτέχνες πήραν μέρος στο διαγωνισμό αυτό, συμπεριλαμβανομένων και σπουδαίων καλλιτεχνών όπως ο Γκιμπέρτι και ο Μπρουνελλέσι. Κάθε καλλιτέχνης έπρεπε να σχεδιάσει ένα τετράφυλλο πλαίσιο, που θα αναπαριστούσε την «Θυσία του Ισαάκ». Ο Γκιμπέρτι δημιούργησε ένα ισορροπημένο και λεπτομερές πλαίσιο. Από την άλλη μεριά, η δουλειά του Μπρουνελλέσι ήταν δραματική: ο Ισαάκ σπαρταράει από τον πόνο, οι υπηρέτες στο προσκήνιο είναι πολύ ρεαλιστικοί. Ο Γκιμπέρτι κέρδισε τις καρδιές των κριτών και έτσι του ανατέθηκε η δημιουργία των Ανατολικών Πορτών. Οι Πύλες του Παραδείσου πήραν το όνομά τους από τον ίδιο τον Μιχαήλ ΄Αγγελο όταν, κοιτώντας τις πόρτες, αναφώνησε: «είναι τόσο όμορφες που θα ήταν τέλειες για τις πύλες του Παραδείσου». Οι πόρτες αποτελούνταν από 10 ορθογώνια πλαίσια, τοποθετημένα σε δύο σειρές. Οι σκηνές της Παλαιάς Διαθήκης απεικονίζονταν από αριστερά προς τα δεξιά και από επάνω προς τα κάτω. Υπήρχαν επίσης 24 μικρά μπούστα, οι περίφημες Φλωρεντίνες, μεταξύ των οποίων θα βρείτε την αυτοπροσωπογραφία του Γκιμπέρτι. Τα αυθεντικά πλαίσια των Θυρών του Παραδείσου εκτίθενται τώρα στο Μουσείο ΄Οπερας ντελ Ντουόμο, οι άλλες εκεί είναι αντίγραφα.

Πρόσβαση: Περιμετρικά από τον ναό υπάρχουν πολλές στάσεις που εξυπηρετούνται από πολλές γραμμές συμπεριλαβανομένων και των κεντρικών C1 και C2.

---

Piazzale Michelangiolo

Τόσο συχνά ορθογραφικά ορθογραφικά ως Piazzale Michelangelo που ακόμη και υλικό τουρισμού της πόλης γλιστράει περιστασιακά, αυτή η βεράντα πάνω από την πόλη είναι μια υποχρεωτική στάση για τουριστικά λεωφορεία και το σημείο από το οποίο λαμβάνονται όλες οι βολές καρτ-ποστάλ του καθεδρικού ναού. Κατά τη διάρκεια των πολυάσχολων τουριστικών περιόδων, η καλύτερη στιγμή για να το απολαύσετε σε σχετική γαλήνη είναι αργά το απόγευμα ή νωρίς το απόγευμα είναι ιδιαίτερα υπέροχο στο ηλιοβασίλεμα. Παρόλο που μπορείτε να πάρετε ένα πανόραμα της Φλωρεντίας 360 μοιρών από τον τρούλο του καθεδρικού ναού, μόνο από αυτήν τη βεράντα μπορείτε να εκτιμήσετε πλήρως τον τρόπο με τον οποίο ο τρούλος του Brunelleschi κυριαρχεί στο κέντρο της πόλης. Ούτε άλλο ύψος μπορεί να σας δώσει αυτήν την εκπληκτική θέα στην πόλη που περιλαμβάνει το Ponte Vecchio , το Palazzo Vecchio, το Santa Croce,και άλλα αξιοθέατα. Μπορείτε να περπατήσετε εδώ, ανεβαίνοντας από την όχθη του ποταμού μέσα από τους κήπους, ή να πάρετε το λεωφορείο 12 ή 13. Ενώ είστε εδώ, συνεχίστε μέχρι την εκκλησία του San Miniato al Monte ή μείνετε στο λεωφορείο για την εκκλησία και περπατήστε πίσω.

---

Piazza della Signoria και το Loggia dei Lanzi

Αυτή η ευρεία πλατεία υπήρξε το κέντρο της δύναμης στη Φλωρεντία από την αρχή του 14ου αιώνα - και ίσως ακόμη και πριν, καθώς τα ερείπια και τα ρωμαϊκά ερείπια βρέθηκαν κάτω από το πεζοδρόμιο. Σήμερα, είναι και το κοινωνικό κέντρο, ένας αγαπημένος τόπος συνάντησης γεμάτος τουρίστες και ντόπιους. Στο κέντρο της βρίσκεται η Κρήνη του Ποσειδώνα , από τη μία πλευρά το Palazzo Vecchio , που στεγάζει ακόμα την κυβέρνηση της πόλης. Στον τοίχο του Ουφίτσι, που σχηματίζει το ένα άκρο της πλατείας, βρίσκεται το Loggia dei Lanzi , μια υπαίθρια γκαλερί με πολλά αξιοσημείωτα κομμάτια. Το πιο αναγνωρισμένο από αυτά είναι το πιο γνωστό έργο του Benvenuto Cellini, ο Περσέας με τον επικεφαλής της Μέδουσας . Μπροστά από το Palazzo Vecchio είναι ένα αντίγραφο του David Michelangelo .

---

Οι τάφοι Medici του San Lorenzo και του Michelangelo

Οι Medici ανέθεσαν το καλύτερο ταλέντο για την εκκλησία της οικογένειας και τα ξωκλήσια ταφής: Brunelleschi για την εκκλησία και Michelangelo για το παρεκκλήσι που προορίζονται να απομνημονεύσουν τους πιο επιφανείς πρίγκιπές τους. Και οι δύο καλλιτέχνες πέθαναν πριν τελειώσουν το έργο, αλλά η εκκλησία του Brunelleschi ολοκληρώθηκε σύμφωνα με τα σχέδιά του. Το παρεκκλήσι του Μιχαήλ Άγγελου, που ονομάζεται Νέα Ιερή Χριστό, δεν ήταν. στην πραγματικότητα, ποτέ δεν ολοκληρώθηκε. Αλλά αυτό που έφτασε στο φινίρισμα θεωρείται ένα από τα κορυφαία επιτεύγματα του κόσμου στη μαρμάρινη γλυπτική. Καθώς περιηγείστε στην εκκλησία, στην Παλιά Ιερά , τη Νέα Ιερά , την Εκκλησία των Πρίγκιπα και στη Βιβλιοθήκη της Λυρεντζιάνας, θα βρείτε τα έργα άλλων αναγεννησιακών δασκάλων, συμπεριλαμβανομένων των Ντονάτελο και Λίπη.

---

Μουσείο Μπαρτζέλο (Museo del Bargello)

Το μουσείο Μπαρτζέλο έχει μια αξιόλογη συλλογή γλυπτών της Αναγέννησης και άλλων έργων τέχνης. Το κτίριο είναι ένα εντυπωσιακό Palazzo (del Bargello), ένα οχυρό με ισχυρές πολεμίστριες που περιβάλλουν την αυστηρή του πρόσοψη. Ξεκίνησε το 1255, ως το κτίριο της έδρας του Capitano del Popolo και αργότερα του Podestà και του Συμβουλίου της Δικαιοσύνης. Το 1574, έγινε έδρα για τον καπετάνιο του Δικαστηρίου (αρχηγός της αστυνομίας) και χρησιμοποιήθηκε και ως φυλακή. Παρά τις τροποποιήσεις και προσθήκες που αλλοίωσε το αρχικό σχέδιο κατά τη διάρκεια του 14ου και 15ου αιώνα, το παλάτι είναι διατηρημένο εξαιρετικά. Από το 1859, το κτίριο στεγάζει το Museo Nazionale που συγκεντρώνει πολλά και σημαντικά γλυπτά αριστουργήματα της Αναγέννησης και της μικροτεχνίας από διάφορες περιόδους, συμπεριλαμβανομένων των αριστουργημάτων από τους Donatello, Luca della Robbia, Βερόκιο, Μιχαήλ Άγγελο και Cellini. Το μουσείο έχει εμπλουτιστεί με υπέροχες συλλογές του μπρούντζο, μαγιολική, κεριά, σμάλτα, μετάλλια, σφραγίδες, ελεφαντοστά, κεχριμπάρι, ταπετσαρίες, έπιπλα και υφάσματα από τις συλλογές των Μεδίκων και των ιδιωτικών χορηγών. Για τους λάτρεις της αναγεννησιακής τέχνης, το Μπαρτζέλο είναι για τη γλυπτική ότι το Ουφίτσι είναι για τη ζωγραφική.

Πρόσβαση: Η κοντινότερη στάση είναι η Ghibellina - Baiana Viaggi που εξυπηρετείται από τις γραμμές λεωφορείου C1 και C2.

Ιστοσελίδα: http://www.firenzemusei.it/00_english/bargello/index.html

---

Σάντα Κρότσε (Santa Croce)

Η Σάντα Κρότσε, που ξαναχτίστηκε για το Τάγμα των Φραγκισκανών το 1294, από τον Αρνόλφο ντι Κάμπιο, είναι ο τόπος ταφής για τους μεγάλους και τους καλούς στη Φλωρεντία. Ο Μιχαήλ ΄Αγγελος είναι θαμμένος στη Σάντα Κρότσε, και επίσης ο Ροσσίνι, ο Μακιαβέλλι, και ο Γαλιλέο Γαλιλέι, που δικάστηκε από την Ιερά Εξέταση και δεν του επετράπη Χριστιανική ταφή μέχρι το 1737, 95 χρόνια μετά το θάναατό του. Επίσης υπάρχει το μνημείο στο Δάντη, αλλά η σαρκοφάγος είναι κενή. Το εξωτερικό της εκκλησίας καλύπτεται από μια πρόσοψη από πολύχρωμο μάρμαρο που προστέθηκε το 1863 και πληρώθηκε για τον ΄Αγγλο ευεργέτη Σερ Φράνσις Σλόαν. Βλέπει στην Πιάτσα Σάντα Κρότσε, που είναι η τοποθεσία του ετήσιου αγώνα ποδοσφαίρου με μεσαιωνικά κουστούμια, το Κάλσιο Στόρικο. Υπάρχει πολύς καλλιτεχνικός πλούτος στη Σάντα Κρότσε: τοιχογραφίες (1380) από τον Γκάντι στην Καπέλλα Ματζιόρε, διηγούνται την ιστορία του αγίου σταυρού, «σάντα κρότσε», και όμορφες τοιχογραφίες από τον Γκιόττο στα παρεκκλήσια Μπάρντι και Περούτσι, δείχνουν σκηνές από τη ζωή του Αγίου Φραγκίσκου και Αγίου Ιωάννη του Ευαγγελιστή. Ένα ασυνήθιστο ανάγλυφο, ο Ευαγγελισμός, από επιχρυσωμένο ασβεστόλιθο του Ντονατέλλο, διακοσμεί τον τοίχο του κυρίως ναού. Να μην παραλείψετε να δείτε το μνημείο του θεατρικού συγγραφέα Τζιοβάννι Μπαττίστα Νικκολίνι, στα αριστερά της εισόδου που λέγεται ότι ήταν πηγή έμπνευσης για το «Άγαλμα της Ελευθερίας». Η εκκλησία της Σάντα Κρότσε κτυπήθηκε άσχημα από την πλημμύρα του 1966, και η γραμμή της παλίρροιας φαίνεται ψηλά στις κολώνες και τους τοίχους.

Πρόσβαση: Οι πιο κοντινές στάσεις λεωφορείου είναι οι Magliabechi (C3), Verdi(C3, 23) και Teatro Verdi (C2, C3).

---

Πλατεία Αγίας Μαρίας (Piazza of Santa Maria Novella)

Το 1287, με διάταγμα της Δημοκρατίας της Φλωρεντίας, αποφασίστηκε να δημιουργηθεί η Piazza of Santa Maria Novella για κοσμήσει τη νέα εκκλησία που χτιζόταν. Αμέσως, η πλατεία έγινε θέατρο σε φεστιβάλ, τουρνουά και άλλες αθλητικές συναντήσεις. Οι δύο οβελίσκοι του μαρμάρου από Serravezza, κάθε μία τοποθετήθηκε στην κορυφή από τέσσερις χάλκινες χελώνες που φιλοτέχνησε ο Giambologna και συμπληρώνεται με ένα κρίνο της Φλωρεντίας. Στην πλευρά απέναντι από την εκκλησία, η Λότζια του νοσοκομείου San Paolo κτίστηκε στις αρχές του 13ου αιώνα. Κατά το δεύτερο μισό του 15ου αιώνα, το νοσοκομείο διευρύνθηκε με τη στοά από λίθινους κίονες. Η καμάρες ανάμεσα σε κάθε στήλη έχουν τζάμι με ανάγλυφα από τερακότα των αγίων του Andrea della Robbia. Σήμερα, πολλά πολυτελή ξενοδοχεία έχουν θέα την κομψή και πρόσφατα καθαρισμένη και ανακαινισμένη πλατεία. Μερικά ενδιαφέροντα μεταλλικά και γυάλινα παγκάκια έχουν εγκατασταθεί στη μέση της πλατείας τα οποία είναι εντελώς άχρηστα κατά τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού, επειδή θερμαίνονται τόσο που δεν μπορεί κανείς να κάτσει! Ίσως αυτή ήταν η πρόθεση της πόλης;

Πρόσβαση: Πολλές στάσεις λεωφορείου μπορούν να σας εξυπηρετήσουν με τις Santa Caterina Da Siena και Unita' Italiana - Farmacia Della Stazion να είναι οι πιο κοντινές και να διαθέτουν πολυάριθμες γραμμές.

---

Kαθεδρικός Ναός της Φλωρεντίας (Santa Maria del Fiore)

O καθεδρικός ναός της Φλωρεντίας στέκει ψηλός πάνω από την πόλη. Η εκκλησία της Σάντα Μαρία ντελ Φιόρε (Αγίας Μαρίας των Λουλουδιών), ο καθεδρικός ναός ή ντουόμο, είναι μια τεράστια Γοτθική κατασκευή που χτίστηκε στη θέση της εκκλησίας Σάντα Ρεπαράτα, τα απομεινάρια της οποίας υπάρχουν στην κρύπτη. Ο καθεδρικός ναός άρχισε να χτίζεται στο τέλος του 13ου αιώνα σε Γοτθικό ρυθμό, από τον Αρνόλφο ντι Κάμπιο, και ο τρούλος, που κυριαρχεί στο εξωτερικό, προστέθηκε τον 15ο αιώνα. Η εκκλησία τότε καθαγιάστηκε και «τελείωσε» αν και η πρόσοψη ήταν ημιτελής (αποπερατώθηκε τον 19ο αιώνα). Το εξωτερικό καλύπτεται από μια διακοσμητική ανάμειξη ροζ, λευκού και πράσινου μαρμάρου. Το εσωτερικό, σε αντίθεση, είναι αρκετά ψυχρό και απλό.                Εσωτερικά, το ρολόι πάνω από την είσοδο, σχεδιάστηκε το 1443 από τον Πάολο Ουτσέλλο σύμφωνα με την ώρα στην Ιταλία όπου το 24ωρο της ημέρας έληγε με τη δύση του ήλιου. Ο τρούλος, που χτίστηκε από τον Φίλιππο Μπρουνελλέσι, που κέρδισε το διαγωνισμό για την αποπεράτωσή του το 1418, είναι σε σχήμα αυγού και χτίστηκε χωρίς σκαλωσιά. Η ύψωση αυτού του τρούλου, του μεγαλύτερου στον κόσμο στην εποχή του, ήταν πολύ δύσκολος αρχιτεκτονικός άθλος. Στη βάση του τρούλου, μόλις πάνω από το τύμπανο, ο Μπάτσιο ντ’ Ανιόλο άρχισε την προσθήκη ενός μπαλκονιού το 1507. Μία από τις οκτώ πλευρές του αποπερατώθηκε το 1515, όταν κάποιος ρώτησε τον Μιχαήλ ΄Αγγελο – του οποίου η καλλιτεχνική γνώμη μετρούσε εκείνη την εποχή σαν κύριος νόμος -- τι γνώμη είχε γι αυτόν. Ο δάσκαλος αναφέρεται ότι τον χλεύασε. «Μοιάζει με κλουβί γρύλου». Οι εργασίες σταμάτησαν αμέσως, και μέχρι σήμερα οι υπόλοιπες επτά πλευρές παραμένουν ακατέργαστο τούβλο. Ο καλύτερος τρόπος για να δείτε τον τρούλο είναι να σκαρφαλώσετε τα 143 σκαλιά του: ο δρόμος σας οδηγεί στο εσωτερικό του τρούλου όπου μπορείτε να θαυμάσετε από κοντά τις πολύ λοιδωρημένες τοιχογραφίες του Τζώρτζιο Βασάρι της «Τελευταίας Κρίσης» (1572-9): σχεδιάστηκαν από τον Βασάρι αλλά ζωγραφίστηκαν κυρίως από τον μαθητή του με λιγότερο ταλέντο, Φρεντερίκο Ζούκαρι το 1579. Οι τοιχογραφίες υποβλήθηκαν σε υφιστάμενο καθαρισμό που αποπερατώθηκε το 1996, πράγμα το οποίο πολλοί άνθρωποι το είδαν σαν απώλεια των κονδυλίων αποκατάστασης, όταν τόσο πολύ περισσότερες εργασίες στην πόλη περίμεναν να διασωθούν. Η τριβή, ωστόσο, έφερε στο φως την καινοτόμο παλέτα χρωμάτων του Ζούκαρι. Συνεχίστε προς τα πάνω δια μέσου των δύο κελυφών του τρούλου απ’ όπου θα απολαύσετε εντυπωσιακή θέα της πόλης.

Πρόσβαση: Περιμετρικά από τον ναό υπάρχουν πολλές στάσεις που εξυπηρετούνται από πολλές γραμμές συμπεριλαμβανομένων και των κεντρικών C1 και C2.

---

Γκαλερί Ουφίτσι (Galleria Uffizi)

Το Ουφίτσι είναι το πιο σημαντικό και δημοφιλές μουσείο της Φλωρεντίας. Ιδρύθηκε το 1560 και σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Giorgio Vasari κατά την περίοδο εξουσίας του Κόσιμο των Μεδίκων (Cosimo de' Medici),του πρώτου Μέγα Δούκα της Τοσκάνης. Είναι κτισμένο σε σχήμα πετάλου και εκτείνεται από την Piazza della Signoria μέχρι τον ποταμό Αρνό. Σκοπός του ήταν να στεγάσει τα γραφεία της διοίκησης όπως δηλώνει και το όνομα του. Από την αρχή όμως οι Μεδίκοι παραχώρησαν ορισμένες αίθουσες του τρίτου ορόφου για να στεγαστούν τα πρώτα αντικείμενα τέχνης της συλλογής τους. Δύο αιώνες αργότερα, η τελευταία διάδοχος των Μεδίκων, η Άννα Μαρία Λουίζα δώρησε στην πόλη το παλάτι συμπεριλαμβανομένης και της εκτιθέμενης συλλογής η οποία σήμερα είναι μία από τις σπουδαιότερες στον κόσμο. Στις 45 αίθουσες της γκαλερί μπορείτε να δείτε αριστουργήματα του 14ου και 15ου αιώνα από τους κορυφαίους καλλιτέχνες της εποχής. Ανεπιφύλακτα λοιπόν θα σας προτείναμε μια επίσκεψη σε αυτό στην περίπτωση που βρεθείτε στην πόλη της Φλωρεντίας.

Πρόσβαση: Οι κοντινότερες στάσεις είναι οι Condotta και San Lacopo ακριβώς στην αντιπέρα όχθη της Ponte Vecchio.

Ιστοσελίδα: http://www.uffizi.com/

---

Palazzo Vecchio (Palazzo della Signoria)

Η ιστορία, η τέχνη και η δύναμη αντηχούν στα πολυτελή δωμάτια και μεγάλες γκαλερί αυτού του φρουρίου-παλάτι στο κέντρο της Φλωρεντίας. Από εδώ, κυβερνήθηκε η πόλη / δημοκρατία και η ισχυρή οικογένεια Medici ανέθεσε στους κορυφαίους καλλιτέχνες και αρχιτέκτονες της ημέρας να σχεδιάσουν και να διακοσμήσουν τα γραφεία και τα διαμερίσματα τους. Φροντίστε να εγγραφείτε νωρίς για μία από τις δωρεάν περιηγήσεις, οπότε θα δείτε μερικά από τα μυστικά περάσματα που χρησιμοποιούσαν οι Medici μεταξύ των δωματίων. επιστρέψτε το βράδυ (αποθηκεύστε το εισιτήριό σας) για να ανεβείτε στην οροφή για θέα στο ηλιοβασίλεμα από την πόλη.

---

Πόντε Βέκιο

Το Ponte Vecchio μπορεί κάλλιστα να είναι η πιο ευρέως αναγνωρισμένη εικόνα της Φλωρεντίας, και οι χαριτωμένες καμάρες της με μια σειρά από καταστήματα είναι σίγουρα μια από τις ομορφότερες σκηνές της πόλης. Η γέφυρα υπήρξε παραδοσιακά το σπίτι για τα καταστήματα των ταλαντούχων χρυσοχόων της Φλωρεντίας και μια βόλτα απέναντί ​​της δείχνει ακόμα μια εκθαμβωτική σειρά από εκλεκτά κοσμήματα. Αλλά οι περισσότεροι τουρίστες δεν συνειδητοποιούν ότι ένα άλλο σύνολο θησαυρών κρύβεται πάνω από το κεφάλι τους. Ο σκοπός της γέφυρας, φυσικά, ήταν να συνδέσει τις δύο πλευρές του Άρνου και οι Μεντίτσι χρειάζονταν να διασχίζουν συχνά μεταξύ των γραφείων τους στο Palazzo Vecchio και των διαμερισμάτων τους στο Pitti Palace. Έτσι ανέθεσε στον αρχιτέκτονα Vasari να χτίσει ένα πέρασμα, επίσημα ονομάζεται η Percorso del Principe (πέρασμα του Prince), αλλά τώρα πιο συχνά γνωστό ως Corridoio Vasariano, Vasari διάδρομο . Μπορείτε να δείτε τη γραμμή των ομοιόμορφων παραθύρων πάνω από τα καταστήματα. Δεν είναι μόνο ένας διάδρομος. Η επένδυση των τοίχων της είναι μια ανεκτίμητη συλλογή πορτρέτων, κυρίως αυτοπροσωπογραφιών, από καλλιτέχνες που περιλαμβάνουν τους Rembrandt, Leonardo da Vinci, Raphael, Michelangelo και Velásquez.

---

 

 

Επιλέγουμε το πεδίο Τιμοκατάλογος στην παρουσίαση της εκδρομής, όπου παρουσιάζονται οι διαθέσιμες αναχωρήσεις, τα ξενοδοχεία και οι τιμές.

 

 

H Online κράτηση ξεκινάει από πλήκτρο Κάντε Κράτηση Οnline που βρίσκουμε στη λίστα των αναχωρήσεων του ταξιδιού που μας ενδιαφέρει.  

 

Επιλέγουμε την επιθυμητή αναχώρηση του ταξιδιού και πατάμε το πλήκτρο  Κάντε Κράτηση ONLINE..

 

 

Ακολουθώντας απλά βήματα δηλώνουμε τον αριθμό των επιβατών, επιλέγουμε τις υπηρεσίες που προσφέρονται στο ταξίδι που επιλέξαμε,  δηλώνουμε τα στοιχεία μας και ολοκληρώνουμε τη διαδικασία.

 

Στο βήμα 1  (Αριθμός Επιβατών) δηλώνουμε πόσους ενήλικες, παιδιά ή βρέφη θα έχουμε μαζί μας στο ταξίδι.

 

Μετά πατάμε το πλήκτρο Συνέχεια.

 

Στο βήμα 2  (Επιλογή Υπηρεσιών) επιλέγουμε τις υπηρεσίες που προσφέρονται στο ταξίδι.

 

Εφόσον το ταξίδι μας διαθέτει υπηρεσία Διαμονή, το σύστημα αυτόματα μας φέρνει την επιλογή του τύπου δωματίου που μπορεί να φιλοξενήσει το δηλωμένο αριθμό ενηλίκων/παιδιών/βρεφών.  Στο σημείο αυτό και ανάλογα με το επιλεγμένο ταξίδι μπορούν να εμφανίζονται περισσότερες από μία υπηρεσίες, κάποιες από αυτές υποχρεωτικές για επιλογή και κάποιες προαιρετικές. 

 

Μετά πατάμε το πλήκτρο Συνέχεια.

 

 

 

Στο βήμα 3  (Στοιχεία Επιβατών) δηλώνουμε τα στοιχεία μας (Στοιχεία κράτησης).

 

Συμπληρώνουμε τα υποχρεωτικά πεδία που αναφέρονται με αστερίσκο.

Στα Στοιχεία Κράτησης, εισάγουμε τα πεδία Επώνυμο,Ονομα με κεφαλαία Ελληνικά (εφόσον αφορά Ελληνικό Ονομα).

Στα Στοιχεία Επιβατών δηλώνουμε τα ονόματα των επιβατών και τον αριθμό ταυτότητας ή διαβατηρίου τους (υποχρεωτικό πεδίο). 

Εφόσον έχουμε δηλώσει παιδιά  δηλώνουμε και την Ημερομηνία Γέννησής τους (υποχρεωτικό πεδίο).

Η συμπλήρωση των ονομάτων επιβατών γίνεται με κεφαλαία Ελληνικά εφόσον το ταξίδι  είναι στο Εσωτερικό ή με κεφαλαία Λατινικά εφόσον το ταξίδι είναι εκτός Ελλάδας (όπως αναγράφεται στην ταυτότητα ή στο διαβατήριό μας).

 

Μετά πατάμε το πλήκτρο Συνέχεια.

 

 

Στο βήμα 4  (Επισκόπηση και Ολοκλήρωση) κάνουμε έναν έλεγχο στα στοιχεία που δώσαμε.

 

Μπορούμε να επιστρέψουμε στα προηγούμενα βήματα πατώντας πάνω στο αντίστοιχο βήμα και να κάνουμε τις απαραίτητες διορθώσεις εφόσον χρειάζεται.

Στο πεδίο Παρατηρήσεις - Ειδικές απαιτήσεις μπορούμε να καταγράψουμε κάποια πληροφορία ή ζήτηση την οποία θα εξετάσει το τμήμα οργάνωσης της εταιρείας Ζοrpidis για το συγκεκριμένο ταξίδι. 

 

Επιλέγουμε έναν από τους δύο τρόπους πληρωμής:

1. ΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΚΑΡΤΑ (προεπιλεγμένος)  για εξόφληση όλου του ποσού με πιστωτική κάρτα. 
2. ΜΕ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΗΣ 30% για εξόφληση  30% του συνολικού ποσού με κατάθεση εντός 24 ωρών από την ώρα κράτησης στους τραπεζικούς λογαριασμούς που αναφέρονται.

 

Με το πλήκτρο Οροι συμμετοχής μπορούμε να διαβάσουμε τους Ορους συμμετοχής της εταιρείας.

Για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε πρέπει να τσεκάρουμε την επιλογή  Εχω διαβάσει και αποδέχομαι τους όρους χρήσης και την πολιτική για την προστασία των δεδομένων.

 

Μετά πατάμε το πλήκτρο Πληρωμή και Ολοκλήρωση.

 

 

 

Εφόσον ο τρόπος πληρωμής είναι με Κατάθεση Προκαταβολής,  στην οθόνη μας και στο email που δηλώσαμε παίρνουμε την επιβεβαίωση της κράτησής μας, με όλους τους κωδικούς και τα στοιχεία επιβεβαίωσης. Η κατάθεση θα πρέπει να γίνει εντός 24 ωρών από την ώρα που πραγματοποιήθηκε η κράτηση on line και λάβαμε την επιβεβαίωση κράτησης. Σε περίπτωση μη έγκαιρης πληρωμής η κράτηση θα ακυρώνεται αυτόματα.   

Τραπεζικοί Λογαριασμοί:

• ΕΘΝΙΚΗ : 207/470157-72 , ΙΒΑΝ : GR 34 0110 2070 0000 2074 7015 772
• EUROBANK : 00260124390200098338 , IBAN : GR 94 026012 40000 39 02000 98338
• ALPHA : 474002002001926 , IBAN : GR 08 0140 4740 4740 0200 2001 926
• ΠΕΙΡΑΙΩΣ : 5239003397964 , IBAN : GR 680172 2390 0052 3900 3397 964  (χρήση πεδίου «Μεταφορές» και όχι το πεδίο «Πληρωμές»)

Δικαιουχος: ΖΟΡΠΙΔΗΣ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ - ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΩΝ - ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

Στο αιτιολογικό πρέπει να αναφέρουμε: Κωδικό κράτησης  ID και όνομα & επίθετο  

Η εξόφληση των εκδρομών γίνεται το αργότερο :

• Για αεροπορικές & οδικές εκδρομές  εξωτερικού  το αργότερο έως 7 εργάσιμες ημέρες πριν την αναχώρηση  
• Για αεροπορικές & οδικές εκδρομές  εσωτερικού το αργότερο  έως 4 εργάσιμες ημέρες πριν την αναχώρηση  
• Για ημερήσιες εκδρομές το αργότερο  έως 1 ημέρες πριν την αναχώρηση  

 

Εφόσον ο τρόπος πληρωμής είναι με Πιστωτική Κάρτα, πηγαίνουμε σε επόμενη οθόνη όπου εμφανίζεται μήνυμα το οποίο μας ενημερώνει ότι θα συνδεθούμε με το σύστημα ασφαλών τραπεζικών συναλλαγών της AlphaBank.  

Πατάμε το πλήκτρο ALPHA BANK για να προχωρήσουμε.

 

 

 

 

Σε αυτό σημείο αναμένουμε να μεταφερθούμε στο ασφαλές περιβάλλον της σελίδας Alpha Bank και δεν κλείνουμε το παράθυρο μέχρι να εμφανιστεί η σελίδα Alpha e-Commerce,  όπου και εμφανίζεται το σύνολο της πληρωμής της κράτησής μας.

Συμπληρώνουμε τα στοιχεία της πιστωτικής μας κάρτας.

Πατάμε το πλήκτρο Πληρωμή για να προχωρήσει η συναλλαγή.

 

 

Mετά την επιτυχημένη συναλλαγή, στην οθόνη μας και στο email που δηλώσαμε παίρνουμε την επιβεβαίωση της κράτησής μας, με όλους τους κωδικούς και τα στοιχεία επιβεβαίωσης. 

Η εταιρεία Zorpidis Travel Services θα επικοινωνήσει μαζί μας στα στοιχεία επικοινωνίας που δηλώσαμε για περισσότερες πληροφορίες για τo ταξίδι μας. 

 

 

Καλό Ταξίδι!