Η Λίμνη Τσιβλού είναι ένα στολίδι της φύσης και βρίσκεται στο Δήμο Αιγιαλείας στο Νομό Αχαΐας. Είναι ίσως από τις πιο βαθιές αναπνοές που παίρνει το τοπίο στην ορεινή Αχαΐα, που με την αναπάντεχη παρουσία της συναγωνίζεται και σχεδόν ξεπερνά σε ομορφιά το περίφημο ελατόδασος της Ζαρούχλας που περιβάλλει με πράσινα «τσίνορα» το βαθύ της μπλε. Πρόκειται για μία φυσική λίμνη με ζωή λιγότερο από εκατό χρόνια αφού προστέθηκε στον γεωφυσικό χάρτη της περιοχής μόλις το 1913. Είναι αποτέλεσμα μιας καταστροφικής και θανατηφόρας κατολίσθησης που συνέβη τον Μάρτιο του 1913 και η οποία παρέσυρε χιλιάδες τόνους χώματος και βράχων οι οποίοι εξαφάνισαν κυριολεκτικά το χωρίο Συλίβαινα ενώ καταπλάκωσαν το χωριό Τσιβλός , εξ’ου και η ονομασία της λίμνης, ενώ παράλληλα έφραξαν την κοίτη του ποταμό Κράθη, τα νερά του οποίου εγκλωβίστηκαν σε μία φυσική λεκάνη στην οποία σχηματίστηκε η λίμνη. Έχει εκτάση 200 στρέμματα με την στάθμη των νερών της να αγγίζει τα 90 μέτρα βάθος.Πρόκειται για ένα ειδυλλιακό οικοσύστημα περιτριγυρισμένο από ένα πανέμορφο καστανοδάσος, ανάμεσα σε καταπράσινα έλατα και πεύκα. Η λίμνη αγκαλιάζεται από τις οροσειρές του Χελμού στις οποίες βρίσκουν καταφύγιο αλεπούδες, ασβοί, νυφίτσες και βίδρες. Τα πλατάνια και οι βελανιδιές, με τα τζιτζίκια να τραγουδούν ασταμάτητα το καλοκαίρι, δίνουν μια ανεπανάληπτη μουσική υπόκρουση. Αμυγδαλιές, καλαμιές και ρίγανη είναι φυτρωμένα ολόγυρα, δίνοντας έτσι το δικό τους μεθυστικό άρωμα την άνοιξη.
Στα ήσυχα νερά της ζουν πολλοί υδρόβιοι κάτοικοι όπως καραβίδες, κυπρίνοι και κουνουπόψαρα, ενώ στα γειτονικά βουνά χρυσαετοί , γύπες και πετρίτες φτιάχνουν τις φωλιές τους και πετούν κατασκοπεύοντας όλη την περιοχή. Επίσης, λόγω του πυκνού ελατοδάσους, η περιοχή θεωρείται ένας θαυμάσιος μελισσότοπος.
Εκπληκτικοί είναι οι καθρεφτισμοί στα καταγάλανα νερά καθώς και οι αντανακλάσεις των ηλιαχτίδων, που δημιουργούν ένα ανεπανάληπτο θέαμα.
