Αποτελεί την έδρα του κυβερνήτη-δημάρχου της ομοσπονδίας του ομώνυμου κρατιδίου.Το όνομα του χρονολογείται από την κατασκευή του τον 19ο αιώνα και προέρχεται από τα κόκκινα τούβλα με τα οποία είναι κτισμένη η πρόσοψή του.
Το Κόκκινο Δημαρχείο χτίστηκε μεταξύ 1861 και 1869 από τον Γερμανό αρχιτέκτονα Hermann Friedrich Waesemann, σε αρχιτεκτονικό ρυθμό της ακμής της Ιταλικής Αναγεννήσεως του Βορρά.Κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου υπέστη πολύ σοβαρές ζημιές αλλά ξεκίνησε η αναστήλωση του το 1951 και τελείωσε το1956.
Πριν την ένωση της Γερμανίας το 1991 το Κόκκινο Δημαρχείο βρισκόταν στην ανατολική πλευρά και αποτελούσε την έδρα του δικαστηρίου, ενώ στην δυτική πλευρά το δημαρχείο στεγάζονταν στο κτίριο Rathaus Schöneberg.Μετά την επανένωση των Γερμανιών, το Κόκκινο Δημαρχείο έγινε το κέντρο εξουσίας, καθώς στεγάζει τα γραφεία του δημάρχου και του δημοτικού συμβουλίου του Βερολίνου.Σε ολόκληρο το κτίριο υπάρχει μία ζωφόρο, γνωστή ως το «πέτρινο χρονικό», που προστέθηκε το 1879 Στο διάζωμα παρουσιάζονται σκηνές και πρόσωπα από την ιστορία και τις οικονομικές και επιστημονικές εξελίξεις της πόλης,
Οι περισσότερες από τις αίθουσες του Κόκκινου Δημαρχείου είναι επισκέψιμες, όπως η μεγάλη αίθουσα χορού ,πορτοκαλί αίθουσα με τις προτομές και η αίθουσα των όπλων.Επίσης λειτουργεί και μία βιβλιοθήκη η οποία φιλοξενεί διάφορες εκθέσεις, ενώ οι διάδρομοι του τρίτου ορόφου είναι διακοσμημένα με πορτρέτα επίτιμων προσωπικοτήτων του Βερολίνου.
