Αρχικά, ένα βασιλικό παλάτι, το Λούβρο έγινε ένα δημόσιο μουσείο στο τέλος του 18ου αιώνα και σήμερα είναι ένα από τα διασημότερα μουσεία του κόσμου. Βρίσκεται στο πρώτο διαμέρισμα στην καρδιά του Παρισιού.
Υπάρχουν περίπου 35,000 αντικείμενα της έκθεσης, απλωμένα σε τρεις πτέρυγες του πρώην ανακτόρου. Το μουσείο έχει μια διαφοροποιημένη συλλογή που κυμαίνεται από την αρχαιότητα μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα. Ένα μεγάλο μέρος της συλλογής αποτελείται από Ευρωπαϊκής έργα ζωγραφικής και γλυπτικής. Άλλα δωμάτια περιέχουν ρωμαϊκή, αιγυπτιακή, ελληνική τέχνη καθώς και από την άπω ανατολή. Υπάρχει επίσης ένα τμήμα με τα «έργα τέχνης», όπου εκτίθενται αντικείμενα, όπως ρολόγια, έπιπλα, πορσελάνες και ταπετσαρίες.
Μερικά από τα πιο διάσημα έργα τέχνης του μουσείου είναι η Αφροδίτη της Μήλου, τη Νίκη της Σαμοθράκης, ο «θνήσκων σκλάβος» από τον Μιχαήλ Άγγελο και φυσικά η Μόνα Λίζα του Λεονάρντο ντα Βίντσι.
Το Λούβρο δημιουργήθηκε σε διάφορες φάσεις. Αρχικά χτίστηκε ως φρούριο του 12ου αιώνα που αργότερα μετατράπηκε σε ένα βασιλικό παλάτι το 14ο αιώνα. Η σημερινή εμφάνιση του ανάγεται στον 15ο αιώνα, όταν κατεδαφίστηκε το αρχικό φρούριο και χτίστηκε η πτέρυγα κατά μήκος του ποταμού Σηκουάνα. Το παλάτι επεκτάθηκε κατά τον 16ο αιώνα από τον αρχιτέκτονα Pierre Lescot, ο οποίος μετέτρεψε το παλάτι σε ένα συγκρότημα με δύο αυλές. Μια δεκαετία αργότερα, η Αικατερίνη των Μεδίκων πρόσθεσε το παλάτι Tuileries στα δυτικά του Λούβρου. Οι εργασίες σταμάτησαν για κάποιο χρονικό διάστημα, όταν ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΔ ' αποφάσισε να μετακομίσει στο παλάτι των Βερσαλλιών.
Τον 19ο αιώνα, κατά τη διάρκεια της δεύτερης αυτοκρατορίας, το Λούβρο επεκτάθηκε και πάλι με την προσθήκη της πτέρυγας Ρισελιέ. Έτσι είχε πλέον τέσσερις συμμετρικές πτέρυγες γύρω από μια μεγάλη αυλή. Αυτό δεν θα διαρκέσει πολύ, καθώς οι στασιαστές (Communards) έκαψαν το παλάτι Tuileries το 1871 και έτσι δημιουργήθηκε ξανά άνοιγμα στη δυτική πλευρά του ανακτόρου.
Η συλλογή του Μουσείου του Λούβρου καθιερώθηκε για πρώτη φορά τον 16ο αιώνα από τον βασιλιά Francis I. Ένα από τα έργα τέχνης που αγόρασε ήταν το πλέον διάσημο πίνακα Μόνα Λίζα. Η συλλογή αυξήθηκε σταθερά χάρη σε δωρεές και αγορές από τους βασιλείς. Το 1793, κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, η ιδιωτική βασιλική συλλογή άνοιξε για το κοινό. Η πιο πρόσφατη προσθήκη στο Λούβρο ήταν κατασκευή της πυραμίδας από γυαλί, η οποία λειτουργεί ως κύρια είσοδος του μουσείου. Η πυραμίδα χτίστηκε το 1989 από το διάσημο αμερικανικό αρχιτέκτονα I.M. Pei. Η πυραμίδα γυαλιού επιτρέπει το φως του ήλιου να φτάνει μέχρι το υπόγειο.
Η σύγχρονη αυτή προσθήκη έλαβε αρχικά μικτές κριτικές, καθώς έρχεται σε οξεία αντίθεση με την κλασική σχεδίαση των γύρω κτιρίων, αλλά σήμερα είναι γενικά αποδεκτό ως μια έξυπνη λύση που έδωσε στο μουσείο μία ευρύχωρη κεντρική είσοδο χωρίς να χρειαστεί να αγγιχτεί η ιστορική κληρονομιά.
Πρόσβαση: Ο κοντινότερος σταθμός είναι ο Palais Royal - Musée du Louvre (Μ1,Μ7).
Ιστοσελίδα: http://www.louvre.fr/en
